De buxusrups
De voor- en achtertuin zien er mistroostig uit. De beruchte buxusrups heeft de afslag naar Warnsveld gevonden. En ook naar de voor- en achtertuin van ons huis. Daar waar we jarenlang naar tevredenheid konden genieten van een strak gesnoeid strookje groen, rest nu slechts een kaalgevreten rij struikjes. Links en rechts van de oprit en in de achtertuin langs het schuurtje. Het zijn hongerige beestjes, bijna 30 meter buxus is helemaal kaal.
In al mijn naïviteit probeer ik in eerste instantie de struikjesvreters te bestrijden met een grote bus antirups-middel. Een flinke tank, wonderpoeder erin, water erbij, flink pompen en spuiten maar. Maar het helpt allemaal geen zier. De struikjes blijven kaal of worden nog veel kaler. En als ik goed nadenk had ik het kunnen weten, na zo'n eerste lading beestjes volgt een tweede. Die strijd win ik nooit.
Maar na een zoektocht op internet ben ik er helemaal uit. In het land van Maas en Waal zit de Buxus-keizer. Hoewel de naam iets anders doet vermoeden is deze kweker leverancier van het alternatief voor de traditionele buxusstruik. Een keurig groen struikje waar de buxusrups geen brood van lust. Kijk dat moeten we hebben. Mevrouw Bombeld en ik stappen een paar dagen later 's morgens al vroeg in de auto. Na een uurtje rijden komen we bij een oude kwekerij, waarvan de gloriejaren ergens eind vorige eeuw moeten zijn geëindigd. De keizer zelf komt poolshoogte nemen. Ik signaleer dat hij zijn scheerapparaat vanmorgen niet kon vinden. En met grote gebaren krijgen we een rondleiding door een aftandse kas boordevol buxus-alternatieven. 'Want aan de buxus zelf valt geen cent meer te verdienen.' Hij wijst ons op een groen struikje. 'Dit is het alternatief voor de buxushagen in de tuinen van paleis 't Loo in Apeldoorn. Want daar heeft het rupsje ook toegeslagen.' We maken een keuze, voortaan groeit het koninklijke alternatief ook in onze tuin. Het wordt een dure zaak, we hebben meer dan 200 nieuwe plantjes nodig. Gelukkig krijgen we korting. Niet veel, maar toch genoeg om de benzinekosten terug te hebben. Al die plantjes passen maar net in de auto, thuis wacht nog een flinke klus.
Inmiddels zijn we een half jaar verder. Het moderne buxus alternatief heeft het uitstekend gedaan. Alle struikjes zijn aangeslagen. In de achtertuin groeien ze het best. Daar heb ik inmiddels flink moeten snoeien.
Aan de buxus-ellende moest ik denken toen ik zaterdagmiddag te gast was in de Overtuin in Warnsveld. Ook daar zijn alle buxusstruikjes kaalgevreten, maar is gekozen voor een minder koninklijk alternatief. De burgemeester mocht met een schop in de hand de eerste taxus planten, ook een goede vervanger. Want die veelvraat die buxusrupsje heet, is ons allemaal de baas.