Zee
Contact Zutphen-Warnsveld biedt ook graag een podium aan jongeren. Daarom deze week een gastcolumn van Minne van der Mast, 16 jaar, deelnemer aan de Zutphense schrijfclub Nuwanda, onder leiding van de schrijvers Bas Steman en Marita Coppes.
Zondagmiddag; na een ochtend stressen over hoeveel kleren ik mee moest nemen, zaten mijn moeder en ik eindelijk in de auto. De afspeellijst die we voor de vakantie hadden gemaakt klonk door de boxen en ik zette de ramen helemaal open. Bestemming: Ter Heijde.
Ruim 2 uur met de auto vanaf Zutphen, 'de rondjes van de zaak' over rotondes omdat we afslagen hadden gemist niet inbegrepen. Maar goed, na ruim twee uur kwamen we aan in het Zuid-Hollandse dorpje. Het eerste wat ons opviel was het feit dat je zelfs slaapwandelend het strand kon bereiken. We werden warm verwelkomd door het echtpaar dat het hip ingerichte appartement verhuurde.
Snel sleepten we onze tassen naar onze kamer en wisselden onze schoenen in voor slippers om vervolgens het strand op te stormen. Nou ja, ik dan. Het zand kriebelde tussen mijn tenen en met mijn slippers in mijn hand liepen we langs de zee. Het water klotste vertrouwd tegen mijn voeten.
Eenmaal terug ploften we op het bed en vielen we in slaap met de naklanken van de brekende golven op een uitgestrekt strand die nog veel uitgestrekter zou zijn onder de schimmen van flats.
Als ik later veel geld heb, koop ik een strandhuisje aan zee. Het is leuk om weer thuis te zijn, maar ik mis de zee. Het kriebelen van het zand en het geluid van de golven. Met mijn ogen dicht voel ik nog steeds de zeewind door mijn haren en probeer ik het zout nog op mijn lippen te proeven.