Deze week krijgt Huruy exact hetzelfde model als de racefiets van Jip. Foto: Meike Wesselink
Deze week krijgt Huruy exact hetzelfde model als de racefiets van Jip. Foto: Meike Wesselink Foto:

Sinds Huruy in Nederland is, lijkt het fietsgeluk aan zijn zijde

ZUTPHEN - In Eritrea is wielrennen volkssport nummer één. Als je op topniveau fietst, dan ben je een held en zit je gebakken in het land waar de meeste mensen flink te lijden hebben onder het dictatoriale regime. Huruy Gebrhiwet (27) droomde best een beetje van zo'n carrière maar wist het ook te relativeren. Als hij al aan een fiets had kunnen komen dan zou hij op de onverharde wegen rond zijn geboortedorp niet ver gekomen zijn. Maar in Zutphen is alles anders.

Door Meike Wesselink

Huruy is in blijde afwachting van zijn custom-made racefiets. Niet zomaar een, maar een Sensa, hetzelfde model als waar het Sensa Kanjers voor Kanjers Cyclingteam mee racet. In de wolken is Huruy ervan. Sinds hij in Nederland is, lijkt het fietsgeluk aan zijn zijde. In Schalkhaar waar hij woonde in het AZC, maakte hij zijn eerste wiebelige tocht en nu, tweeënhalf jaar later, lééft Huruy voor de fiets. Zijn fietsenmakersdiploma heeft hij in de zak en na de zomer gaat hij doorleren zodat hij zijn eigen reparatiebedrijf kan starten. "Ik wil zelf leven dus wil ik ook zelf mijn geld verdienen", is Huruys nuchtere reactie.

Buddy to Buddy bracht Huruy zo'n twee jaar geleden in contact met Bas Steman, Ariane Greep en hun achttienjarige zoon Jip. Het gezin is net terug van een stevige fietstocht en ook komend weekend staat weer in het teken van wielrennen. Jip: "Ik heb dan een wedstrijd in België."

Via de getalenteerde Jip –hij rijdt wedstrijden op hoog niveau- is Bas teruggekeerd in de wielerwereld die ooit ook de zijne was. Ploeggenoten als Leon van Bon en Jeroen Blijlevens brachten het tot prof. Bas koos een ander pad. Maar het had ook anders kunnen lopen en die gedachte lijkt Bas soms nog steeds te strikken. Zijn memoires beschrijft hij in zijn boek De Aankomst (2013).

Ariane werd al gauw geraakt door het fietsvirus van Bas. Het stel trouwde op de Mont Ventoux en zij maakte zelfs een film over de beruchte berg. Ook Bas maakte verschillende wielerdocu's, zoals de onlangs uitgezonden aflevering van Andere Tijden Sport over de TeleVizier Wielerploeg.

De negende etappe van de Tour is net verreden. Huruy, Jip en Bas praten onderuitgezakt op de bank na over de wedstrijd. Er is een Eritrese wielrenner in de tour, Berhane, maar die lijkt het niet helemaal waar te maken dit jaar. Dan deed Teklehaimanot het in 2015 toch beter met het veroveren van de bolletjestrui.

"Wij hebben een frame voor Huruy. Wie kan ons helpen aan de rest", postte Bas op Facebook om Huruy te helpen aan een racefiets. Binnen no-time kwamen van verschillende kanten fietsonderdelen en beschikte Huruy over zijn droomfiets én over een garderobe aan wielerkleding. Even weet Huruy niet waar hij kijken moet als de Facebookactie de revue passeert. Zijn gezicht toont dankbaarheid. "We dachten dat hij al kon fietsen, maar tijdens ons eerste tochtje naar de Posbank kregen we in de gaten dat we het bij de basis moesten oppakken", glimlacht Bas. "Het is niet moeilijk om hard te gaan, maar dan moet je ook door de bocht blijven kijken en goed sturen. En dan zijn er ook nog verkeersregels die je moet leren." Een glip in Huruys kin memoreert aan zijn laatste harde val, maar die tijd ligt nu achter hem.

"Zou een tweede Facebookactie weer iets opleveren" vroegen Huruys buddies zich af toen bleek dat Huruy zijn fiets was ontgroeid. Opnieuw een oproep. Maar dit keer was er niet eens een frame. "Wat er toen allemaal op gang kwam, is ongelooflijk", vat Ariane de Facebookactie van dit voorjaar samen. "Gerrit Wansink, fysiotherapeut en ETP-lid startte spontaan een Tikkie-actie en wist daarmee elfhonderd euro binnen te halen. Sensa bood Huruy voor het bedrag dat wij wat aanvulden, een fiets aan ter waarde van ruim vierduizend euro en Mathijn ter Haar van MTH Bikes in Lichtenvoorde helpt de fiets helemaal op maat te maken. Wielersportverenigingen ETP en de Zwaluwen uit Deventer deden een flinke duit in het zakje en dan zijn er nog een heleboel onbekende donateurs die we ontzettend dankbaar zijn."

Zelf is hij nog wat voorzichtig maar Ariane, Bas en Jip zien Huruy volgend jaar de trainingswedstrijden op Papendal al rijden. "Dat wordt flink trainen deze winter, maar dat moet lukken. Er zitten echt topbanden op die fiets", merkt Jip nog even droogjes op. Zijn vriendschap met Huruy heeft Jip doen beseffen dat hij mogelijkheden heeft die helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn.

Huruys ouders weten niet eens dat Huruy (via Zilt Bikes) zijn diploma heeft gehaald. Het is moeilijk contact maken met de andere kant van de wereld. Dat hij fietst, weten ze en daar zijn ze trots op. Maar al te veel details vertelt hij zijn moeder maar niet. "Ze zou er maar ongerust van worden."