Foto's
Voor de vijfde keer op rij hebben ze het weer voor elkaar: World Press Photo komt weer naar Zutphen. En 'ze' zijn de mensen achter de Stichting Zutphen:doen!
Dat deze tentoonstelling weer in Zutphen is, is best bijzonder. Op de website van World Press Photo zie ik Zutphen staan tussen steden als Tokyo, New York en Canberra. Dus dat we dit ook in Zutphen kunnen bekijken, daar ben ik als inwoner van dit Hanzestadje behoorlijk trots op!
Een foto zegt meer dan duizend woorden, zegt men weleens. Zo ook de winnende foto van John Moore. 'Crying girl on the border'. Terechte winnaar wat mij betreft, deze foto is nog met geen tienduizend woorden te omschrijven. Ben heel benieuwd naar de andere foto's en ik ga dan ook zeker naar de Walburgiskerk om de tentoonstelling weer te bekijken. De foto's zijn toch ook een soort van jaaroverzicht, wat is er wel niet in de wereld gebeurd het afgelopen jaar.
Ver weg gebeurt veel wat op de gevoelige plaat is vastgelegd. Maar dichtbij gebeurt ook genoeg. Heel dichtbij zelfs. Gewoon, hier in ons stadje. En ook dat wordt al vele jaren vastgelegd. Door Patrick van Gemert. Al twintig jaar de fotograaf van het Zutphens Persbureau. En als je twintig jaar foto's maakt, dan zijn dat er veel. Heel veel. Want de afgelopen jaren is er behoorlijk wat gebeurd hier in Zutphen. En als je twintig jaar bestaat dan heb je gewoon recht op een eigen tentoonstelling. En die is er dan ook. In het auditorium van de Musea Zutphen. '20 jaar Zutphense fotojournalistiek'.
Deze tentoonstelling wil ik zeker zien. Er zullen veel ohja-momenten zijn, ongetwijfeld. En er staan vast ook ergens vrienden of collega's ongemerkt bij. Mooi zijn de foto's sowieso, want fotograferen kan Patrick zeker. Een aantal maal heb ik voor zijn lens moeten staan. Moeten ja, ik vind het vreselijk om op de foto te moeten. Als ik een interview gegeven had en de journalist zei dat er nog een foto bij moest, dan probeerde ik daar altijd onderuit te komen. Lukte nooit helaas. Maar als het dan toch moest gebeuren, dan graag door Patrick. Hij kijkt wat om zich heen, vindt de perfecte plek en de juiste manier om met licht te spelen en het lukt hem om mij fatsoenlijk op een foto te krijgen. Da's knap hoor, echt. De tentoonstelling van hem ga ik dan ook zeker bekijken. In Zutphen is voorlopig weer genoeg te zien, van ver weg en dichtbij.