muurPoëzie

26 juni 2019, 09:07

Nachtdichter.
Dagdromer.
Schaduwschilder.
Hij droomde een stad vol poëzie,
zocht steigers en penselen.
Toonde geen angst
voor taalpuristen, bureaucratie.
Geen vrees voor discussie
over een komma
en welke kant die wijzen moet.
Vond steun bij erfgoedbewakers
en hoeders van het reglement.
Dichter met daadkracht
in een stad
die dat
omarmt.

Een zin kan zomaar binnenwaaien,
onderweg naar je werk.
Het leven van alledag
staat even stil…
herijkt…
verrijkt…
en dendert verder.
De letterschilder streek zacht.
Dat is wat nog het meest ontroert.
Veel werk door velen, maar niet voor eeuwig.
De verf mag vervagen,
poëzie mag vervliegen.
Vergankelijkheid is een gegeven.
Eindigheid hoeft niet ontkend.
Het is de schoonheid
van hier en nu.

Dit gedicht wordt aangeboden door Stichting Dichter bij Zutphen ter gelegenheid van de officiële opening van de poëzieroute in Zutphen en de presentatie van het boek muurPoëzie.