Issey Tjon
Issey Tjon Foto:

Ciao bella!

Contact Zutphen-Warnsveld biedt ook graag een podium aan jongeren. Daarom deze week een gastcolumn van Issey Tjon (17), deelnemer aan de Zutphense schrijfclub Nuwanda onder leiding van de schrijvers Bas Steman en Marita Coppes.

In lange broek en overhemd zitten de oude Italianen voor hun nog oudere huizen. Uit een radio klinkt de stem van een gepassioneerde Italiaan. Ze kijken hun ogen uit als wij langs komen lopen.

Een groep Nederlandse jongens en meisjes, die meer lichaam blootgeven dan dat ze gewend zijn. Wij, onschuldige jongeren met een te volle blaas, zijn op zoek naar de McDonald's voor een toilet. Met samengeknepen benen proberen we tempo te maken.

Natuurlijk komen we uit bij een uitgestorven straat. De geur van pizza en de stank die uit de opengescheurde zakken afval komt, is misselijkmakend. Uit de ramen hangen Italianen die al fluitend en grappend ons aankijken alsof we een heerlijk bakje tiramisu zijn. Ligt het aan het eten dat ze met een lokroep de blonde meisjes uit mijn klas proberen te verleiden?

De meeslepende liedjes maken ons verlegen en zenuwachtig waardoor de druk op onze blaas toeneemt. We werpen een hoopvolle blik naar onze Nederlandse jongens.

De sterkste jongen uit de klas loopt op de Italianen af. 'Buongiorno signor!', schreeuwt hij naar boven. Er wordt wat teruggeroepen. 'Dov'e'il bagno?' (waar is het toilet), citeert de rugbyer uit het Italiaans-Nederlandse woordenboekje. De mannen lachen en gebaren dat we naar binnen moeten komen.

Onze alfa ziet in dat dit geen zin heeft en staat ondertussen zelf ook zenuwachtig te trappelen. Er wordt nog een paar keer 'Ciao bella!' geroepen totdat er vanuit de schaduw van het huis een moederfiguur ze met een klap op het achterhoofd snel weer terug naar de werkelijkheid brengt.

Issey Tjon