Van Wit Lint tot Bruine Boon?
Het trieste lot van het project Het Witte Lint langs de Den Elterweg in Zutphen moge genoegzaam bekend zijn. De tot scheefgroei gepeste meidoornboompjes waren door de slechte verzorging zo verzwakt dat zij een makkelijke prooi bleken voor de perenprachtkever en stuk voor stuk het loodje legden. In maart dit jaar werd het project daarom beëindigd en de mishandelde meidoornstruikjes werden samen met hun granieten grafzerkjes geruimd om plaats te maken voor een vervolgproject, iets met Groene Parels.
Nu zou men verwachten dat men iedere herinnering aan dit, door de belastingbetaler gefinancierde, echec zo snel mogelijk in het vergeetboek zou willen laten verdwijnen. Des te meer verbazing wekt het feit dat als men nu, twee maanden na de ruiming, door het oude centrum van Warnsveld naar Zutphen fietst, bij het stoplicht bij de Den Elterweg aan de rechterkant nog steeds een prachtig uitgevoerd bord ontdekt waarop in ronkende taal de reden, achtergrond en schoonheid van het 'Landschapskunstwerk Het Witte Lint' bezongen wordt (zie afbeelding). De wet van Murphy is op dit project blijkbaar onverminderd van kracht.
Het boeiende feit doet zich echter voor dat in Warnsveld tot vorig jaar wel een soort Wit Lint aanwezig was, namelijk een gezonde haag van, normaal gegroeide, meidoornstruikjes op de Rijksstraatweg als afscheiding tussen de hoofdrijweg en de parallelweg, die in het voorjaar dus wit bloeide en de rest van het jaar groen was en zo prima functioneerde als geluids- en lichtdemper van het langsrazende verkeer. Nu schijnt dat na de (schaarse) snoeibeurten het afval daarvan bijzonder slordig opgeruimd werd. Het is dus afval van de meiDOORN en er zouden klachten geuit zijn door fietsers die hierdoor een lekke band kregen. De verantwoordelijke instantie wilde blijkbaar tonen dat zij klachten van burgers wel degelijk serieus neemt, dus werden de gezonde meidoornstruiken op zeker moment met groot materieel uit de grond gerukt en zouden dan vervangen worden door een doornloze haag.
Wel, voorjaar 2018 was het zover en er werden jonge staakachtige plantjes gepoot, die dus tot een weelderige groene haag moesten uitgroeien. Nu hoeft men geen Romke van der Kaa te zijn om te weten dat jonge aanplant extra zorg (bv. water) en onderhoud behoeft, en dat was zeker in het zeer droge voorjaar van 2018 hard nodig. Het begrip 'extra zorg' is in het ambtelijk jargon van de betrokken instantie blijkbaar niet opgenomen want praktisch alle jonge planten zijn niet uitgelopen, waardoor wij nu langs de Rijksstraatweg geen gezond wit/groen meidoornlint meer hebben, maar een bruine stokken palissade (zie andere afbeelding), hetgeen een mistroostige en armoedige aanblik biedt! Voordeel is natuurlijk dat snoeien en verder onderhoud nu niet nodig is..
Het is te hopen voor de Den Elterweg dat de verantwoordelijke instantie wat meer aandacht aan onderhoud van jonge beplanting zal besteden anders zullen de zo trots aangekondigde Groene Parels onvermijdelijk transformeren tot Bruine Bonen en zal het nagestreefde 'eigen gezicht' een pokdalige uitstraling krijgen.
H. van der Zee
Rijksstraatweg
Warnsveld