Vreemde zandbedden
We rijden over de N346, de weg van Zutphen naar Lochem. Mevrouw Bombeld zit achter het stuur en ik kijk rustig rond. De stemming is opperbest, we zijn op weg naar een grote kledingwinkel in Rijssen. Mijn vrouw heeft nieuwe kleding nodig en ik mag mee. Geen enkel probleem.
Als we iets voorbij De Witte Smit in Warken rijden zie ik plotseling iets vreemds. In de berm van de weg liggen witte stroken. Wat is dat? Is het een lange doek of een strook wit/geel zand? Ik kan het niet goed zien. Ze zijn honderden meters lang, zo'n twee meter breed en liggen in het gras parallel aan de rijbaan. Heel vreemd. Op het internet zoek ik naar een verklaring en beland weldra op de nieuwssite van Omroep Gelderland. Al snel wordt mij duidelijk dat dit zandbedden zijn, neergelegd door de provincie Gelderland en de universiteit van Wageningen met als doel wildsporen zichtbaar te maken. Een proefproject, om via sporen in de zandbedden te achterhalen hoeveel wild hier de weg oversteekt. Want er wordt hier veel wild aangereden.
Ik bel Henk Menkveld, boswachter van het Onstein in Vorden. Een paar jaar geleden gaf hij in buurtschap Linde een presentatie over wildbeheer in de Achterhoek. Hoeveel wild er op de Achterhoekse wegen wordt aangereden kon hij mij niet vertellen, hij is geen valwildverlofhouder. Dat is de eenheid die door de politie wordt gebeld als er ergens in de regio groot wild wordt aangereden. De politie gaat zelf niet met zo'n dier sjouwen, daarvoor komen specialisten in actie. Vaak slepen zij een dier ver het bos in waar het kadaver verder vergaat. Niet te dicht bij de weg, want een dood dier trekt weer andere dieren aan. Een ree is overigens geen trekdier en begeeft zich een leven lang in een beperkt gebied. Pas in het vroege voorjaar als de jonge reeën van een jaar geleden door moeder wordt verstoten trekken ze verder, op weg naar een nieuw leefgebied.
Dat er meer groot wild wordt aangereden staat voor Henk buiten kijf. De populatie in de regio is de afgelopen jaren licht gestegen, maar er is ook veel meer autoverkeer. Niet alleen overdag, maar ook 's nachts en dan gaat er helaas vaker iets mis. En als er te veel groot wild is komen de jagers in actie en belanden de dieren op de borden bij Hotel Bakker in Vorden. Voor mij verrassend, maar Henk doet daar niet moeilijk over.
En dat hele proefproject langs de N346 mag overigens best een paar centjes kosten. Twee keer per week worden de sporen geïnventariseerd en de zandbedden weer keurig aangeharkt. Niet voor even, maar liefst vier jaar lang. Dat kost dus heel veel geld. Ongelofelijk.