Neergestreken: Petra van Vliet
ZUTPHEN - Zoals de ganzen iedere dag neerstrijken in het Zutphense buitengebied, zo strijken er jaarlijks steeds weer nieuwe mensen neer in onze stad. En dat aantal is stijgende. Vooral bewoners uit de Randstad weten hun weg naar Zutphen te vinden. Kwamen er in 2016 nog 218 nieuwe inwoners bij, in 2017 liep dit aantal op tot 304 mensen.
Vandaag de beurt aan Petra van Vliet. Anderhalf jaar geleden verhuisde de fotograaf vanuit de Amsterdamse Jordaan richting Zutphen met haar hond en drie katten.
Door Mirjam van Biemen
Petra: 'Ik heb met veel plezier zestien jaar in Amsterdam gewoond, maar de laatste drie jaar vond ik het echt niet leuk meer. De sfeer is veranderd. Ik vond veel mensen ontevreden, maar ook agressief in het verkeer. Ik wilde dus weg, maar wist niet waarheen. Amsterdam is en blijft een bijzondere stad dus ik wilde het niet zomaar verruilen voor een plek die me niet aansprak of misschien saai zou zijn. Begin 2017 was ik in Zutphen voor werk. Ik gaf hier een opleiding en sliep drie dagen in een hotel middenin het centrum. Het beslissende moment herinner ik me nog goed. Ik liep over de markt, de zon scheen en plotseling voelde ik: Hier. Ik wil gewoon hier wonen, niet wetende of er een mogelijkheid was.'
Terug in haar hotelkamer klapt Petra meteen haar laptop open, en gaat op zoek naar een huis. Vrijwel direct vindt ze een huurwoning in het centrum van de stad.
"Dit huis kwam als eerste naar boven via Google. Het zag er niet uit. Er lag rare vloerbedekking en het was heel donker. Toch voelde het meteen goed, ook vanwege de grote werkruimte en de kelder die bij het huis horen, wat heel handig is voor mijn werk als fotograaf. Ik besloot te reageren en vier weken later had ik de sleutel. Bizar eigenlijk. Er was gewoon geen tijd om te twijfelen of na te denken over deze stap, zo snel ging het. Gelukkig heb ik geen seconde spijt gehad van deze beslissing. Iedere keer als ik in de trein zit en over de IJsselbrug Zutphen binnenkom, denk ik: ha, ik ben weer thuis. Daarbij voel ik me ontzettend welkom. Ik ken hier nu al meer mensen dan ik in die zestien jaar in Amsterdam heb leren kennen, ook door het vrijwilligerswerk wat ik voor Buddy to Buddy doe.'
Voor Petra's eigen werk maakt het ook niet uit waar ze woont. Haar online fotografiecursussen lopen als een speer en deze kan ze gewoon thuis, vanachter de computer begeleiden. Toch is het stadje zelf ook een grote inspiratiebron voor Petra, fotogeniek als Zutphen is.
'Ja, de sfeer is natuurlijk magisch hier, zeker in het oude stadscentrum met al die mooie huizen. En ook al hoef ik dus niet actief op zoek naar nieuwe klanten, ik merk wel dat ik een grote behoefte voel om me op het lokale te richten, veel meer dan in Amsterdam het geval was. Zo heb ik al verschillende Zutphense ondernemers voor de camera gehad en had ik onlangs een foto-expositie van naakte Zutphense vrouwen in mijn gewelvenkelder waar ontzettend veel mensen op af zijn gekomen.'
Petra lijkt al helemaal ingeburgerd in Zutphen, is er nog iets wat ze mist?
'Het enige wat ik echt mis, is de Amsterdamse Noordermarkt. Hier heb je ook een groot aanbod van natuurwinkels en biologisch eten, maar het overvloedige wat je dáár vindt..
Ik ga er wel eens voor terug, ook om mijn vrienden te zien, maar toch schrik ik altijd een beetje als ik er weer ben. De drukte, de wietlucht, nee geef mij Zutphen maar. Het enige waaraan ik moet wennen in Zutphen is het kleinschalige, het dorpse, wat ook een beetje benauwend kan werken. Iedereen kent elkaar hier wel. Als je iets doet, weet iedereen het meteen.'
En dat klopt als een bus, want Petra verklapt nog een geheimpje op het einde en uw verslaggever weet direct om wie het hier gaat.
'Sinds kort heb ik een nieuwe liefde. Ik had al het gevoel dat er misschien eentje op mijn pad zou komen, maar ik wilde per se dat hij om de hoek zou wonen. Nou, hij woont om de hoek en da's mooi, want niemand krijgt mij Zutphen nog uit.'
In gesprek met tekentaaldocent Josée van der Staak
ZUTPHEN - Taal, toon en tekenen: ze prikkelen het brein. Voor iedereen, maar zeker ook voor mensen met geheugenverlies, is die prikkeling belangrijk. Dit helpt de hormoonhuishouding zo goed mogelijk op orde te houden. Dit is weer belangrijk om het brein en het lichaam met elkaar te laten samenwerken. DHoe je als mantelzorger of professioneel verzorger het brein van mensen met een (beginnende) vorm van dementie kunt blijven prikkelen, vertelt Josée van der Staak op woensdag 9 januari om 19.30 uur in het Odensehuis aan de Tengnagelshoek 6 in Zutphen.
Tijdens deze editie van 'In gesprek met' legt de tekentaaldocent uit waarom én hoe je kunstvormen zoals taal, tekenen & kleuren, bewegen & muziek hiervoor kunt inzetten. Het gesprek is interactief: mensen kunnen vragen stellen en gaan ook zelf aan het werk. Daarnaast laat Josée beeld zien bij haar uitleg. Het gesprek wordt geleid door coördinator Ceciel Funnekotter. De toegang is gratis en opgeven is niet nodig. Het Odensehuis is vanaf 19.00 uur open. De bijeenkomst zal rond 21.00 uur afgelopen zijn.