Kerstboom beleving
Terwijl de hippe dochter nog in de trein zit naar Zutphen, maken we al een afspraak. Als ze straks in Warnsveld is, gaan we samen op zoek naar een kerstboom. In Amsterdam haal je zo'n ding bij Albert Heijn, maar in Warnsveld hebben we landgoed 't Waliën. Daar plantte boswachter Bart - volgens de krant - hoogstpersoonlijk vijf jaar geleden vijfduizend sparren. En daar mogen er dit jaar een paar tussenuit. Om en om graag.
De marketingmachine van Natuurmonumenten draait deze zaterdagmiddag op volle toeren. De oproep om zelf een boom uit het bos te halen is gericht aan gezinnen met kinderen. En het is mij allemaal nét iets te geromantiseerd. 'Maak eerst met de kinderen een heerlijke boswandeling en ga daarna met een kerstboom die je zelf omgehakt hebt naar huis.' Welk reclamebureau heeft Natuurmonumenten hiervoor toch ingeschakeld?
Rond de klok van twee uur glibberen we aan de Oude Borculoseweg het bos in, het pad is een complete modderpoel. Gelukkig heb ik oude bergschoenen aan en de dochter hoge groene laarzen. 'Rechtdoor en bij de splitsing rechts', roept de parkeerwachter ons nog na.
Een kwartiertje later bereiken we het terrein van boswachter Bart. Bij het sparrenveld staan enkele auto's. En nu lijkt het mij erg leuk om met de mensen van Natuurmonumenten in gesprek te gaan, maar dat is eigenlijk niet mogelijk. De winkel wordt deze zaterdagmiddag draaiende gehouden door een aantal vrijwilligers, kordate types. Eentje kijkt mij aan en zegt niets. Ik kijk terug en zeg ook niets. Ze kijkt mij weer aan en zegt niets. Ik kijk terug en zeg 'goedemiddag'. Ze vraagt of ik lid ben van Natuurmonumenten. Ik zeg 'nee'. 'Dan betaalt u geen tien maar vijftien euro'. Ik zeg 'goed'.
Boswachter Bart is in geen velden of wegen te bekennen. Zijn motorzaag ligt onder een boom. We stappen gewapend met een handzaag het veld in. Ik had mij iets anders voorgesteld. Een sparrenbos waar om en om een boom uitgehaald mag worden. Maar niets van dit alles, grote delen van het perceel zijn al helemaal kaal. Iedereen mag een boom naar keuze omzagen. Er staan bomen van twee meter, maar ook van een meter en zelfs vele van nog geen halve meter. Is dit nu het bos waar boswachter Bart eigenhandig vijf jaar geleden vijfduizend bomen heeft gepland? Leuk verhaal, maar ik geloof er geen bal van.
We zoeken een mooi exemplaar uit. De handzaag is lekker scherp. We dragen de boom samen naar de auto. Onderweg maakt de dochter foto's. 'Samen met mijn vader een kerstboom uit het bos gezaagd'. Het is een prachtige boom, kersvers, mooie prijs. Maar de communicatie van Natuurmonumenten? Allesbehalve natuurlijk. Het is mij allemaal nét iets te glad, net als dit weggetje.