Neergestreken: Paula & Jerzy
ZUTPHEN - Zoals de ganzen iedere dag neerstrijken in het Zutphense buitengebied, zo strijken er jaarlijks steeds weer nieuwe mensen neer in onze stad. En dat aantal is stijgende. Vooral bewoners uit de Randstad weten hun weg naar Zutphen te vinden. Kwamen er in 2016 nog 218 nieuwe inwoners bij, in 2017 liep dit aantal op tot 304 mensen.
Door Mirjam van Biemen
Vandaag de beurt aan Paula en Jerzy Koopmans. Anderhalf jaar geleden verhuisden zij vanuit de Zaanstreek richting Zutphen met hun drie kinderen Stijn (12) Anne Roos (11) en Floor (7).
Paula: "We hebben het grootste gedeelte van ons leven in Amsterdam gewoond en gewerkt, op het laatst woonden we in Koog aan de Zaan. We hadden een prima leven daar, maar er was ook niet echt iets waarvoor we wilden blijven."
Jerzy: "Koog is echt een slaapstadje tussen de snelwegen en vliegtuigen die overvliegen. Ik moet je eerlijk zeggen: ik vind die Randstad gewoon echt een gekkenhuis."
Paula: "Jij woonde eigenlijk negen minuten rijden van je werk, maar deed er een uur over om er te komen."
Jerzy: "Ik kan nog iedere ochtend genieten als ik op de radio over de files in de Randstad hoor, terwijl ik zelf achter een trekker aantuf in de mooie Achterhoek."
Paula: "De drukte was niet de enige reden om te verhuizen. We hadden ook behoefte aan een wereld die wat compacter was en waarbij alles te fietsen was, zeker ook voor de kinderen. Jerzy en ik moesten nog wel werk vinden in Zutphen, maar dat lukte gelijk. We vonden allebei eerder een nieuwe baan, dan een huis."
Paula en Jerzy zijn al twintig jaar samen en kennen elkaar vanuit de psychiatrische zorg. Ook nu werken beiden voor GGNet. Zij als systeemtherapeut en Jerzy als verpleegkundig specialist in opleiding in de acute zorg. Voor Jerzy voelt Zutphen vertrouwd, in zijn tienerjaren woonde hij hier ook al vijf jaar.
Paula: "Ik kende Zutphen alleen via mijn schoonfamilie, maar het voelt heel fijn hier."
Jerzy: "Ik heb op heel veel plekken in Nederland gewoond, maar op een gegeven moment zijn mijn ouders naar Zutphen verhuisd. Ik was toen dertien. Stijn gaat nu naar dezelfde middelbare vrijeschool als waar ik op zat. Ik zag nog een foto van mezelf in de lerarenkamer. Wat dat betreft is de cirkel nu rond."
Schokkend genoeg, is de cirkel nu ook op andere wijze rond. Zes maanden nadat de, toen pas dertienjarige Jerzy, in Zutphen was gevestigd, kreeg zijn vader leukemie en overleed vrijwel direct hieraan. Paula heeft exact hetzelfde nieuws gekregen. Eveneens na zes maanden. Gelukkig heeft ze geen acute vorm van leukemie.
Paula: "Afgelopen maart zei Jerzy nog: gelukkig, er is nog niemand ziek geworden, want er zijn zes maanden om. Twee weken later belde ik hem en zei: ik moet je wat vertellen."
Jerzy: "Het was echt een bom in ons gezin. Zoals de geschiedenis zich herhaalde, bizar. Verhuizen is al een life-event en dan komt dit er nog overheen. Als psychiatrisch verpleegkundige leg ik mensen vaker uit wat triggers kunnen zijn om van in de war te raken en nu kreeg ik het zelf voor mijn kiezen. Ik heb er wel van wakker gelegen en miste mijn collega's en vrienden uit de Randstad."
Paula: "Ik kreeg een griep die maar niet over ging, zo kwamen we erachter. Gelukkig ben ik stabiel nu en hoef ik niet met chemo behandeld te worden. Het gaat nooit over, maar er valt goed mee te leven op dit moment. Mijn weerstand is minder goed, dus ik moet goed voor mezelf zorgen. In het begin heb ik me wel schuldig gevoeld naar mijn werkgever. Ik werkte er net en was alleen maar ziek. Wat leverde ik nou? Gelukkig ben ik geweldig opgevangen door iedereen. Ook door de buren en op school. Iedereen is heel begaan en dat voelt heel warm."
Jerzy: "Maf verhaal hè? Ik dacht altijd dat mij iets zou overkomen, vanwege mijn vader, maar dat is dus de gekke twist van het leven."
Het gezin maakt een vrolijke indruk op me. Er wordt open gesproken over de ziekte van Paula waar de kinderen bij zijn en er wordt veel gelachen aan tafel. Dat is dan ook iets wat Paula belangrijk vindt en best kan missen nu ze in Zutphen woont.
Paula: "Ik mis de dijenkletser, de scherpe humor uit Amsterdam. Ja, er mag hier wel wat meer gelachen worden, vind ik."
Jerzy: "Ik mis niet zoveel maar wat ik wel gek vind is dat Zutphen zo'n hoog criminaliteitscijfer heeft. Het stadje lijkt zo vredig, maar ondertussen kun je je fiets niet per ongeluk van het slot laten, dat voelt toch raar."
Paula: "Ik stond laatst na zessen voor de AH en die was toen al dicht. Dat is nog steeds wennen."
Jerzy: "Ik vind dat juist een voordeel. Daarom ben ik ook weggegaan uit de Randstad. Ik wilde niet meer meedoen aan die ratrace. Ik zeg altijd: Amsterdam is uit en Zutphen is in."
Effata-vieringen in de St. Jan Zutphen
ZUTPHEN - Vanuit de hectiek van alle dag in de stilte van je hart komen. Om daar te zoeken naar de ervaring van God in je eigen leven. Dat is het doel van deze meditatieve viering, die zaterdag 8 december om 17.00 uur wordt gehouden. De viering wordt opgebouwd rondom een Bijbeltekst en via gebed, overweging, stilte, zang en symbolen. Voor informatie: j.vankranenburg@12apostelen.nl of g.spekkink@12apostelen.nl