Eerste bewoners neergestreken in
park Helbergen
Zutphen - Anneke Westenend en Reinoud Kleijberg zijn een van de eerste bewoners van woonwijk park Helbergen. Toen het stel een oogje kreeg op kavel 22 leek de realisatie nog ver weg, maar Anneke en Reinoud wonen inmiddels ruim een maand in het huis waarvan ze op papier alleen nog maar konden dromen.
Door Meike Wesselink
"De buitenkant hadden we al vaak voor ons gezien op tekeningen en op de maquette", legt Reinoud uit, "Maar het is maar moeilijk voor te stellen hoe het binnen uiteindelijk uitpakt. Als de eerste heipalen de grond in gaan denk je 'is dit alles.' Dan worden er muren, plafonds en leidingen gelegd en dan lijkt alles alleen nog maar kleiner en donkerder. Maar we zijn heel tevreden met het resultaat, het is precies geworden zoals we wilden."
"We wilden een modern, duurzaam huis, met duurzame en sprekende materialen", somt Anneke enkele van hun wensen op. En we wilden afwisseling. Het moest iets spannends worden, maar ook weer niet té bont. Samen met Changiz Therani van Attica Architecten hebben we onze plannen vormgegeven en zijn we op vijf materialen uitgekomen waarmee we wilden werken; baksteen, aluminium, beton, glas en hout. We wilden een zo duurzaam mogelijk huis, het liefst zodat we 0 op de energierekening zouden overhouden. Het dak ligt vol zonnepanelen, we hebben een warmtepomp die 170 meter de grond ingaat, we hebben het huis goed geïsoleerd en koken elektrisch. Over een jaar kunnen we pas vaststellen hoe onze energierekening er precies uit komt te zien, maar we hebben de warmte- koude-pomp al kunnen uitproberen met het warme weer." Voor Anneke en Reinoud was het een logische keuze om voor duurzaam te kiezen. Reinoud: "Zeker omdat we nieuw gingen bouwen. Alle duurzame mogelijkheden zijn er. We hebben er zo'n 10.000 euro extra voor moeten uittrekken, maar over vijf jaar zijn die kosten er zeker uit."
We zitten aan tafel in de centrale ruimte van het huis. Het zicht door het achterraam reikt ver en oogt groen en de keuken die de hoofdrol kreeg op de begane grond ziet er fris en ruim uit. De muren van het naastgelegen huis staan nog maar net en een weg door de wijk is er nog niet. "Het is nu rustig. Je hoort alleen de wind door de bomen ruizen en af en toe een gans gakken. Als de bouwvak voorbij is, is het weer een heel ander verhaal."
Anneke en Reinoud kennen hun toekomstige buren nog niet allemaal, maar hebben vrij intensief contact met de eigenaars van de drie naastgelegen woningen. "Al in een vrij vroeg stadium hebben we elkaar leren kennen. Het is fijn om ideeën uit te wisselen en en elkaar tips te kunnen geven en het zijn allemaal leuke mensen", vindt Reinoud. "Je bent toch met hetzelfde bezig en dat schept een band."
Anneke en Reinoud leerden elkaar op latere leeftijd kennen. Zij kende Zutphen al, maar woonde in Doetinchem. Hij komt uit Warnsveld. Reinoud: "We gingen in bestaande woonwijken kijken, maar vonden daar niet helemaal wat we wilden. Toen we hoorden over Helbergen dachten we dat het niet binnen ons bereik zou liggen, maar we hadden allebei een eigen woning die we konden verkopen. Spannend was het zeker toen we de procedure in gingen en blijkbaar waren wij de enige die kavel 22 als één van de acht opties hadden aangegeven, daarmee hadden we een streepje voor. Een paar keer zijn we in Lent gaan kijken om ideeën op te doen en zo hebben we zelf de eerste tekening van het huis aan de architect voorgelegd. Leuk is dat we zo veel mogelijk Zutphense ondernemers hebben gevraagd om de woning te realiseren."
"Ik had me al helemaal voorgesteld hoe het zou zijn als ik op zaterdagochtend op de fiets zou stappen naar de stad om boodschappen te doen en naar de markt te gaan voor een visje. Dat heb ik dan natuurlijk al gedaan. Geweldig."
"Je kunt hier zelfs de kerkklokken horen", merkt Anneke op. "We hebben echt wel een hectische tijd achter de rug. Verhuizen met dat warme weer en dan ontdekken dat er nog allemaal dingen niet in orde zijn, zoals de lekkage waar we na de eerste de beste flinke bui achter kwamen. Maar het is echt heel bijzonder om hier te wonen. Ik moet me af en toe in mijn arm knijpen om te geloven dat ons droomhuis nu echt is gerealiseerd."