'Sommige hoofden zijn op tekening nóg mooier geworden dan in werkelijkheid'
ZUTPHEN - In het Leeuwenhuisje hangen de karakteristieke koppen van de fluisterbootschippers. In een lijstje. Ze zijn vastgelegd door de tekenclub die al tien jaar actief is in De Hoven. Een tekenclub zonder statuten en zónder een echte naam, maar al wel tien jaar een echt cluppie. Omdat de tekenclub vijftien jaar bestaat en stichting Fluisterboot twintig jaar, besloten beide het feestje samen te vieren. En zo gingen de fluisterbootmannen model staan voor de tekenaars. Op dinsdag 1 mei werd het resultaat getoond tijdens de opening van de expositie. Een intiem samenzijn dat werd afgesloten met -jawel- een tochtje met de fluisterboot.
Door Meike Wesselink
Eigenlijk ontstond het tekenclubje vanuit 't Gilde en zoals 't Gilde is gestoeld op het delen van kennis, werd dat ook het uitgangspunt van de tekenclub. Theo Gianotten: "Het zijn alleen portretten die we maken. In al die jaren zijn er denk ik wel vierhonderd modellen voorbij gekomen. Leuk aan de club vind ik dat we geen meetlat langs elkaars werken leggen en dat we het leuk vinden om onze ervaringen en het plezier met elkaar te delen. Toen ik stopte met mijn werkzame leven, ben ik pas begonnen met tekenen. Goed voor de linker- en rechterhersenhelft. Ik heb intussen heel wat kleine talentjes groot zien worden. In ieder geval is iedereen bij de club gegroeid in de tijd dat we elkaar kennen."
"Sommige van die hoofden zijn op tekening nóg mooier geworden dan in werkelijkheid", grapt een van de fluisterbootschippers. De schipperspet en de blauw met wit gestreepte buis waaraan je de schippers al van verre herkent, zie je ook terug op de tekeningen; soms grof en groots uitgewerkt, hier en daar juist verfijnd. Afspraken over de expositie zijn er verder niet gemaakt. "Ze mogen best wel een tijdje blijven hangen hoor", wordt ter plekke bepaald. Het geeft precies het ludieke karakter van de actie weer. Het is gewoon aardig en wie wil, werpt even een blik het Leeuwenhuisje in.
Chiel Marien nam vijftien jaar geleden het initiatief tot de tekenclub. Ook hij had toen nog geen ervaring met de tekenkunst, maar een zekere aanleg was er toch zeker wel. In het atelier van beeldend kunstenaar Hemmechien Ufkes kon de club terecht. Al snel voelden de leden zich vrij genoeg om gewoon iets op papier te zetten en van daaruit elkaar te inspireren en leren. Een hechte groep vrienden is daar uit voorgekomen. Zo hecht dat er geen plek is voor nieuwe leden. "Met tien personen werkt het juist zo fijn", veronschuldigt Chiel Marien zich. De tekenclub is voornemens om nog vele portretten vast te leggen.
Goed ingepakt -want het is plots een koude dag- stappen de tekenaars aan boord om onder de Berkelruïne door weg te varen. Want eerst is het tijd voor een boottochtje
