Ouder

28 maart 2018, 10:22

Een van de eerste gedichten die ik kreeg opgestuurd ging over ouder worden. En ja, een tijdje geleden kreeg ik weer een gedicht met dat thema. Blijkbaar ontkom je er niet aan. En is het een dankbaar onderwerp om over te dichten.

"Je wordt ouder papa", zong Peter Koelewijn een tijdje geleden en volgens mij was hij toen nog niet eens zo oud. Hij speelde tafeltennis met zijn zoon en merkt dat het hem steeds meer moeite kost om van zijn zoon van acht, die hem bij zijn vrienden 'mijn ouwe heer' noemt, te winnen: Soms daag ik hem uit voor een pingpong spel / En dat win ik nog elke keer / Maar het kost hem weinig moeite / Maar mij steeds meer. Nou zal dat op die leeftijd nog wel meevallen denk ik, maar het is gezegd. En hoe stoer je ook doet, je kunt er niets aan doen dat het bergafwaarts gaat naarmate je ouder wordt.

Je wordt ouder pappa, geef ´t maar toe / Je bent nog snel maar ook eerder moe.

Dan hoor ik toch liever het lied 'Papa' van Stef Bos, waarin hij zich vergelijkt met zijn vader en beseft dat hij steeds meer op hem gaat lijken. Daar kun je mee thuiskomen. Hoewel je ook wel weer oud genoeg voor moet zijn om dat te begrijpen.

Hier moest ik aan denken toen ik het onderstaande gedicht kreeg toegestuurd van Arno Bohlmeijer, die er ook nog bij vermeldde: Een gedicht met vooruitwerkende kracht? Ja, inclusief het vraagteken.

Ademloos

Wanneer was de vorige keer:
zo'n veertig of dertig jaar geleden?
Jong en gezond beklom ik rap rechtop
de smal-steile trap van de Walburgtoren,
vóór de tijd van hoogtevrees en cardioloog.

Schoorvoetend en behoedzaam is het nu of
nooit, met benieuwde klauterkleinkinderen.
Nee, we doen niet wie het eerste boven is,
en de volgende keer wordt het de Librije.
Die past ook zo goed bij mijn Leeftijd.

Arno Bohlmeijer