Poort der Ontmoeting als prominent symbool aan Noorderhaven
Plan voor een groots kunstwerk van vier meter hoog
Door Meike Wesselink
Zutphen - "Wij vinden dat kunst, cultuur en erfgoed kleur geven aan Zutphen. Ze zorgen voor een leefbare en dynamische samenleving, sociale en economische vitaliteit en aantrekkingskracht. Daarom willen we iedereen aansporen om met kunst, cultuur en erfgoed aan de slag te gaan. Zo maken we onze gemeente nog aantrekkelijker!". Beeldhouwer Willem Leopold kwam deze regels tegen in de cultuurnota van gemeente Zutphen en voelde zich meteen uitgedaagd. Maar hoe ga je als gemeente om met een plan voor een groots kunstwerk aan het havenhoofd van Noorderhaven; een symbolische poort van wel vier meter hoog?
'Poort der Ontmoeting' heet het werk dat Leopold al eerder maakte; een veertig centimeter hoog beeld van Belgisch hardsteen, bestaand uit twee haaks op elkaar staande pilaren met zachte en ruwe zijden. Ze bewegen zich om elkaar heen alsof ze een ontmoeting zoeken, een beetje onwennig nog. "Toen ik het beeld maakte, woonde ik nog in Amsterdam en hield ik me onder andere bezig als taalcoach voor niet-Nederlanders. Ik merkte dat vluchtelingen, maar eigenlijk iedereen behoefte heeft aan ontmoeting en uitwisseling en zo ontstond het idee van de Poort der Ontmoeting. Ergens diep in me was er een droom om het beeld in graniet en op véél groter formaat een symbolische plek te geven, maar die droom werd pas zichtbaar toen de Noorderhaven werd uitgegraven. 'Wow, dát is de plek', dacht ik toen ik de haven zag. Sinds mensenheugenis meren er al vreemdelingen in Zutphen aan. Handelaren uit het noorden die niet alleen handel, maar ook hun cultuur komen uitwisselen. Nu doen vreemdelingen uit het zuiden Zutphen aan en vinden hier een veilige haven. Ik vind het hartverwarmend hoe de mensen in Zutphen omgaan met vluchtelingen. Hoe omwonenden van het AZC meedenken om een leefbare situatie te creëren voor vluchtelingen en hoe organisaties als Buddy to Buddy en het Gilde te werk gaan. De poort symboliseert deze ontmoeting en waar kan dat nou beter tot zijn recht komen dan aan een veilige haven?". Leopold legde zijn plan voor aan beleidsmedewerker kunst en cultuur Leo van Eden die hem doorverwees naar de Erfgoedadviesraad. De leden waren enthousiast over het plan en stelden voor het kunstwerk een nóg prominentere plek te geven op een talud, zodat het beeld vanuit alle windrichtingen zichtbaar is. Lees verder op pagina 7