Willibrordus kerk
Gele verkeersborden. De Achterhoek staat er vol mee deze weken. Het lijkt wel of er overal tegelijk aan de weg wordt gewerkt. Welke kant ik ook oprijd, ik kom vrijwel altijd een omleiding tegen. En na een eerste reactie van ergernis 'Waarom doen ze alles tegelijk?' volgt er direct een glimlach op mijn gezicht. Dit geeft mijn weer dat extra zetje om van de gebaande paden af te gaan.
Voor een afspraak in Eefde, rijd ik via Almen. Grote lampenkappen sieren de bomen, vlaggen hangen uit en houten silhouetten van boeren met echte petten en witte knipmutsen langs de weg. Het is duidelijk feest in het dorp. Een kleine zoektocht op internet geeft uitsluitsel: het jaarlijkse Almens Feest. Terwijl het nog vroeg in de ochtend is en er behalve naar school gaande kinderen weinig leven op straat is, voel ik de saamhorigheid. Dit soort feesten zorgen overal in de Achterhoek voor het samen oppakken van activiteiten. In Almen zijn dit, naast het vogelschieten en een zeskamp, ook een gekostumeerde stoelendans, een boerenbruiloft en het traditionele frühshoppen op zondag.
Het seizoen van de dorpsfeesten is weer aangebroken. Bijna elk dorp in de Achterhoek heeft een traditie met vogelschieten, tent en veel bier. Daartussen ook bijzondere, lokale initiatieven. Zo staat Ruurlo onder andere bekend om zijn lichtroute door de straten. Bewoners zorgen voor verlichte borden langs de kant van de weg, wat 's avonds een mooi sfeervol beeld geeft. In Vragender trekt de optocht veel bekijks. Niet te vergelijken met elke andere optocht. Het codewoord lijkt hier te zijn: lomp en onbenullig. Heel wat anders dan het Bloemencorso in Lichtenvoorde of Beltrum, waar de details, de innovatieve ideeën en de netheid het verschil maken. En juist die eigenheid zorgt voor jarenlang succes. Op optochtenkalender.nl vind je trouwens veel optochten in de Achterhoek.
Terug naar mijn route van de gebaande paden in de Achterhoek, door Vierakker. Een dorp van slechts een paar huizen, maar wat een toffe plek om te bezoeken. Op zoek naar een fijn plekje om mijn lunchtrommeltje te voorschijn te halen, zie ik een mooi rond bankje om een boom. Vlak voor de Willibrordus kerk. Ik zie het handgeschreven krijtbord 'kerk open'. Dus naar binnen. Mijn mond valt open van verbazing. Wát een bijzonder, kleurrijk gedecoreerd, interieur!
Er zit een mevrouw. Ze verkoopt wijn, kaarten en rozenkransen. De opbrengst is voor het onderhoud van de kerk. Naast haar staat een vriendelijke meneer. Nadat ik mijn ogen uit heb gekeken, loop ik terug naar mijn auto. Daar heb ik nog wat kleingeld liggen voor het boodschappenkarretje. Ik ga weer naar binnen om mijn ieniemienie bijdrage aan de kerk te geven. Alle beetjes helpen. De meneer en mevrouw kijken me stralend aan, alsof ik ze zojuist een fortuin heb gegeven. 'Komt u daarvoor terug?' vraagt hij, zichtbaar dankbaar. Ja, ik vind deze kerk zo'n parel, dat ik het belangrijk vind dat dit bewaard blijft. De trots spreekt van hun gezichten. Waardevolle vrijwilligers voor deze plek.
En daar heb je het weer: net als bij al die dorpsfeesten, is ook bij het onderhoud van de kerk, de betrokkenheid van mensen een must! Deze mensen maken de Achterhoek nóg mooier. Dankzij alle omleidingen in de Achterhoek kom ik deze dagen op bijzondere plekken. Het duurt iets langer, maar het maakt me nog trotser op onze regio.