'We kunnen best nog wat vrijwilligers gebruiken op de tuin'
Vervolg van voorpagina
GORSSEL - Tuinders Meike, Frans en Valérie voelden zich uitgedaagd om de gemeenschapstuin op te zetten en dat resulteerde in een 1,7 hectare groot permacultuurlandschap.
Frans vertelt: "Al een paar keer zijn we hier ringslangen tegengekomen, maar ook verschillende soorten amfibieën en insecten die ik nog nooit eerder in mijn leven heb gezien. Een goed teken." Voor een ex-marinier als Frans misschien niet een heel voor de hand liggende keuze om de tuinderskant te kiezen, maar de tegenzin die hij steeds meer begon te krijgen voor zijn werk, zette hem aan het denken. Als kind voelde Frans zich al erg verbonden met de natuur en toen hij de advertentie in De Gids voorbij zag komen, hoefde Frans dan ook niet lang na te denken. Meike rolde als vrije schoolkind via stages en reizen langzaam maar zeker in het permacultuurbewustzijn.
Toen ze werd gevraagd in de Achterhoek (zelf woonde Meike in Delft) een permacultuurtuin op te starten, moest ze aanvankelijk lachen. Maar toen ze gewend raakte aan het idee, vond ze het opeens niet meer zo vreemd. Meike kende de tuinontwerpster Valérie en vroeg of ze er iets voor voelde samen de tuin in Gorssel op te zetten.
Zo vormde zich het trio dat eerst nog op zoek moest naar een stuk land. Gesprekken met boeren uit de omgeving leverden levendige discussies op. Frans, Meike en Valérie merkten dat de boeren sympathie hadden voor de permaplannen, maar het kwam nooit zover dat ze ook daadwerkelijk hun land wilden afstaan. Dat land vonden ze uiteindelijk aan de Veldhofstraat middenin het bos. Wie nietsvermoedend voorbij wandelt, verbaast zich ongetwijfeld over de groene oase middenin het bos.
Het ziet er dan ook prachtig uit, met geen rechte stroken land, maar vriendelijk ogende gebogen stroken. Verder ziet de tuin er goed verzorgd uit. Achterop het land staat een vrolijk gekleurd keetje; tijdens deze dagen vol onverwachte regenbuien geen overbodige luxe. "Die hebben we van een voorbijganger gekregen", legt Frans uit. En zo merken we keer op keer dat mensen ons een warm hart toedragen. We zitten nu op 86 groentepakketten, maar zouden onze klantenkring nog verder willen uitbreiden naar zo'n 150. Het is nu nog vooral liefdewerk, wat we overigens met veel plezier doen, maar het zou fijn zijn als we over een tijdje ook een fatsoenlijk loon overhouden aan het best intensieve werk. Overigens kunnen we best nog wat vrijwilligers gebruiken op de tuin."
Deze week zit er andijvie, broccoli, radijs, peterselie, koolrabi, sla, radicchio en rode biet in het seizoenspakket. Meike: "Die pure smaak die met geen mogelijkheid te vergelijken is met wat er in de supermarkt ligt, dat blijft me verbazen. Ik word daar gewoon blij van, los van de ideologische motivatie die er achter permacultuur zit." Op de website van De Veldhof staan verschillende recepten om de niet altijd even voor de hand liggende groente smaakvol te kunnen bereiden. "Zelf heb ik me vorige week nog aangenaam laten verrassen door een roerbak van koolrabi, palmkool, uien en knoflook in een beetje roomboter", vertelt Frans nagenietend.
De Veldhof nóg meer body geven; daar ligt de prioriteit van Frans, Meike en Valérie. "Als de basis solide is, kunnen we ook weer vooruit kijken en plannen om nóg meer verbinding met de omgeving te krijgen uitwerken, zoals natuureducatie en bewustwording", aldus Meike
www.tuinderijdeveldhof.nl