'Hij was het anker van de ploeg'
Servé Merckens neemt na 50 jaar afscheid van zijn geliefde sport waterpolo
ZUTPHEN - Na vijftig jaar competitie neemt Servé Merckens afscheid van zijn geliefde sport waterpolo. Op zijn zestigste de waterpolo vaarwel zeggen betekent voor hem een mijlpaal. Zwemmaat Koos Kemperman: "Hij was het anker van de ploeg."
Alize Hillebrink
De gedachte aan stoppen begon anderhalf jaar geleden. Maar het definitieve besluit is dan nog een grote stap. De robuuste Rotterdammer doet zijn verhaal in de kantine van zwembad de IJsselslag.
Hij gniffelt: "Na een wedstrijd zat ik een keer helemaal aan de lat, ik was echt òp. Ik zat in de kleedkamer, kreeg ik mijn sokken niet meer aan! Iedereen lachen natuurlijk. Met pretogen denkt hij eraan terug. "Dat was voor mij het moment om erover na te denken om te stoppen. Waterpolo is een fysiek zware sport. Als je ouder wordt, is je hersteltijd na een wedstrijd langer. Ook ben je elke wedstrijd weg van thuis, altijd rond etenstijd, crisistijd zeg maar, en dat breekt soms wel op."
Balen van zwemmen
Als kind startte hij op zijn vijfde jaar met zwemmen in Rotterdam. Maar hij vond er niks aan. "Ik zat aan de kant en deed niks. Ik baalde er zelfs van. Mijn vriendje haalde zijn diploma's en ging daarna op waterpolo. Toen ik hem na een training opwachtte, vroeg zijn coach of ik ook wilde. Eigenlijk leek me dat wel wat. Kon ik weer meedoen! Eerst nog mijn zwemdiploma's halen, maar daarmee begon wel het competitiegevoel. Alsof er een knop om ging. Ik dook het water in en zo is het gegroeid."
Tijdens de halve eeuw waterpolo heeft Merckens diverse bestuursfuncties. Hij werd hij aanvoerder, jeugdbegeleider en jurylid. "Ik kon geen nee zeggen." De liefde voor zijn vrouw bracht hem naar Zutphen. Onder de voorwaarde dat er ook een zwemvereniging was wilde hij verhuizen. "Ik liep binnen in het - toen Graaf Ottobad - en kwam in een gespreid bedje. Ik werd direct opgenomen in de groep. Het teamgevoel van de IJsselmeeuwen is super. Ik heb me altijd één gevoeld met de vereniging. Het is voor, door en met elkaar."
'Ik ben nog jurylid en ik kom zeker kijken naar de wedstrijden'
Potvis
Zwemmaat Koos Kemperman over Servé: "We hebben altijd dikke schik met elkaar. We wedijveren altijd wie de meeste overtredingen maakt tijdens een wedstrijd." Omdat de mannen al dertig jaar samen spelen zijn ze aan elkaar gewaagd en hebben hun eigen humor. "En die is behoorlijk vilein," zegt Kemperman: "Om je een voorbeeld te geven, na een wedstrijd is Servé net een aangespoelde potvis als hij op de kant klimt." De heren bulderen het uit.
Het anker
Kemperman nu serieus: "In het team noemen we hem 'het anker'. Zijn vaste plek is middenachter. Als de bal eraan komt gaat hij er voor liggen. Als een anker." Merckens: "De voorzitter zit ermee in zijn maag. Die zegt: wat doen we met dat 'ankerpunt' dat straks leeg is?". Kemperman: "Ik ga hem zeker missen."
Merckens: "Iedereen vindt het jammer. Ik ben een constante factor. Altijd trouw aan de ploeg." Hij twijfelt of hij de wedstrijden gaat missen. "In ieder geval de vijfde periode, de afterparty in de kantine. Maar ik ben niet helemaal weg hoor. Ik ben nog jurylid en ik kom zeker kijken naar de wedstrijden om daarna natuurlijk aan te kunnen schuiven aan de bar."
Servé gaat voor de laatste keer 'voor anker' in zwembad de IJsselslag op zaterdag 25 maart.