"Je kunt aan mijn gezicht niet zien dat ik verdrietig ben, dat zit in mijn hart"
Zutphen - Helemaal alleen kwam Rahel (17) uit Eritrea naar Nederland. Achter de mooie glimlach op haar gezicht, is ook haar verdriet af te lezen. Hoe fijn moet het dan zijn om af en toe je verhaal kwijt te kunnen in een vertrouwde omgeving.
Door Meike Wesselink
We zitten aan de grote tafel in het huis van Saskia. Zoons Luc en Rick zitten tegenover elkaar achter hun laptop en mengen zich af en toe in het gesprek. Even later schuift ook dochter Anouk aan. Het was niet Saskia's idee om Buddy te worden. Het leek haar man Gertie een mooi gebaar en zo ging Saskia met hem mee om kennis te maken met de buddy van haar echtgenoot. Voor ze het in de gaten had, werd ze zelf ook gekoppeld. "Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Rahel is ook een topper. Sinds kort weet ze dat haar jonge broertje vastzit in Ethiopië. Het gevoel dat je niets kunt doen, maakt je machteloos maar desondanks blijft Rahel ongelooflijk optimistisch, open en vrolijk."
Veel Eritrese meiden zijn niet zo spraakzaam als het gaat over pijnlijke zaken, maar Rahel kan het goed verwoorden. "Je kunt aan mijn gezicht niet zien dat ik verdrietig ben, dat zit in mijn hart. Liever praat ik er niet over, maar met Saskia kan dat wel."
Met drie andere meiden woont Rahel in een eengezinswoning in een Zutphense wijk. Samen zorgen ze voor het huishouden, doen boodschappen met hun kleine weekbudget en koken. De meiden hebben een mentor waarbij ze terecht kunnen voor de dagelijkse gang van zaken, maar dat beperkt zich tot de praktische kant. Daar waar huiselijkheid en gezelligheid om de hoek komen kijken, staan Saskia en haar gezin klaar.
"Wat zo leuk is, is dat onze tienjarige Luc het ontzettend goed kan vinden met Rahel. Als ik haar kom ophalen en Luc is er niet bij dan vraagt ze direct naar hem." Even aait Rahel Luc over zijn bol en demonstreert daarmee haar liefde voor hem. Hij is precies zo oud als haar broertje waarvoor ze alles op alles zou zetten om hem naar Nederland te krijgen. Saskia wil haar daar graag bij helpen ("Je zou jezelf voor de kop slaan als je het niet hebt geprobeerd"), maar loopt tegen een muur op van onduidelijkheid. "Daarom ben ik blij dat ik met kleine dingen kan helpen. Als een van de meiden problemen heeft met een bankpas dan is het voor mij gemakkelijk om te helpen, een briefje te schrijven voor de bank of uit te leggen hoe iets werkt. Het kost geen moeite en je krijgt er ontzettend veel energie van."
Saskia en Rahel zijn een fantastische match en dat is er een van velen. De organisatie Buddy to Buddy komt uitstekend uit de verf als het gaat om het bij elkaar brengen van vluchtelingen en inwoners van Zutphen. Na de Hanzestad is nu ook Breda de trotse eigenaar van het concept en Buddy to Buddy is vastbesloten om ook op andere plaatsen in het land voet aan de grond te krijgen. Het is dan ook een eenvoudige en zeer effectieve manier om mensen met elkaar te laten integreren. Onlangs lanceerde de organisatie een promotiefilmpje waarvoor ook Saskia en Rahel werden geïnterviewd. Het filmpje is te zien op de Facebookpagina van Buddy to Buddy.
Dochter Anouk is even oud als Rahel en voor haar is de omgang met de Eritrese een prachtige spiegel. "Ik stap gewoon op mijn scooter en ga naar de stad om dure kleding te kopen. Het lijkt iets vanzelfsprekends maar dat is het niet. Goed om af en toe even bij stil te staan. Ik ben hier gewoon samen met mijn hele familie en ik realiseer me dat dat eigenlijk wel heel fijn is."
Ondanks dat het alleen zijn zichtbaar effect heeft op Rahel, vindt ze het ook fijn in Zutphen. Om kennis met elkaar te maken beklommen Saskia en Rahel de Walburgistoren en maakten een tochtje in de fluisterboot en vanwege het thema 'Afrika' op school, is Rahel een keer meegeweest met Luc. School is een van de dingen waarbij Rahel grote verschillen ziet tussen Eritrea en Nederland. "In Eritrea krijg je een tik op je hand als je één keer iets zegt. De docenten zijn streng. Hier in Zutphen heeft nog nooit iemand tegen me gezegd: 'Dat doe je niet goed'. Zeg zeggen juist vaak dat ik het goed doe."
Een van de meiden uit het huis van Rahel is achttien geworden en heeft een eigen plekje gevonden in Warnsveld. Rahel gaat geregeld bij haar op bezoek. Zelf wordt ze volgend voorjaar ook achttien. Ze zou best in Zutphen willen blijven. "Hartstikke leuk", zegt Saskia. "Dan kunnen we gezellig samen gaan klussen."
www.buddytobuddy.nl
Nieuwe manier afval inzameling Noorderhaven
Zutphen - Afvalreductie van 240 kilogram per persoon naar 120 kilogram in 2020. Dat is het doel van de nieuwe manier van afval inzamelen die in de nieuwbouwwijk Noorderhaven al wordt toegepast.
In de wijken de Waarden en op Stokebrand wordt het systeem nog uitgeprobeerd. Het zogenaamde 'gespiegeld inzamelen' moet inwoners uitnodigen om afval beter te scheiden. Bewoners kunnen kiezen of ze de grijze minicontainer eens per acht weken aan de straat zetten, of dat ze gebruik maken van de ondergrondse containers en afstand doen van de minicontainers. Herbruikbaar afval (PMD, GFT en oud papier) wordt aan huis opgehaald.
Een geregelde terugkoppeling met de bewoners moeten zorgen voor een meer verfijnde toepassing van het systeem dat in de toekomst in heel Zutphen wordt geïntegreerd. Bij appartementencomplexen in de wijken komen ondergrondse containers voor het herbruikbare afval. De containers die daar nu nog staan worden daarmee overbodig wat meteen resulteert in een aantrekkelijker straatbeeld.
Op de afvalstoffenheffing voor 2017 komt toeslag van 5 cent per lediging van de grijze container. Ook hiermee hoopt de gemeente het scheiden van afval te stimuleren.