Chefkok Henk: "Je moet van mensen houden om dit te doen."
De feestdagen zijn vaak vol gezelligheid en natuurlijk lekker eten. Maar niet voor iedereen is dat vanzelfsprekend. Eenzaamheid of een beperkt budget maken het soms moeilijk om het gezellig te maken. Contact Zutphen- Warnsveld gaat op bezoek bij twee diners die speciaal hiervoor zijn georganiseerd. Deze week het kerstdiner bij Eetcafé de Uitwijk.
Zutphen - In oktober al samengesteld en afgelopen dinsdagavond was het zover: een viergangen kerstdiner met twee amuses en koffie met likeur na. In Eetcafé de Uitwijk wordt naar elkaar omgezien en lief en leed gedeeld. Iedereen is welkom, waarbij het sociaal-maatschappelijke uitgangspunt is.
Zeven jaar geleden begon het. Chefkok Henk Bree sprak over eenzaamheid met medewerkers van Perspectief. "Ik was zelf net mijn vrouw verloren en met pensioen. Dan herken je dat," vertelt Henk in de keuken achter zijn dampende pannen. "We spraken over hoe je mensen die eenzaam zijn bij elkaar brengt. Ik zei meteen: eten verbindt en ik wil wel koken. En zo begon het." Nu kookt hij iedere twee weken voor zo'n 60 mensen en speciaal voor kerst pakt hij extra uitgebreid uit.
Vanmorgen was hij al om 8 uur op pad voor de boodschappen. Zichtbaar verhit zegt hij: "Ik ben vanavond rond elf uur thuis. Dan heb ik er 15 uur opzitten." Henk is kok, maar geen gewone, eigenlijk een knuffelkok. En dat bewijst de 22-jarige vrijwilligster Sjoukje die hem om de hals vliegt. "Je moet van mensen houden om dit te doen."
In de keuken van Buurthuis de Uitwijk gebeurt het. Pannen staan te pruttelen, soepkommen worden klaargezet en Henk roert in de jachtsaus. "Het is wel grappig, want met zo'n open keuken hoor je alles. Als het stil is, smaakt het eten goed. De eerste gang - Ardenner ham met meloen - is inmiddels opgediend. Even hoor je alleen het getik van bestek. Henk maakt zich niet gauw druk. Hij is ook niet zo'n prater. Vanachter zijn bril met rond montuur kijkt hij om zich heen of alles goed gaat. Vrijwilligers drentelen en vragen om de haverklap om advies, hij ziet het als onderdeel van zijn werk. "Maak maar op!" roept hij terwijl Ron zes overgebleven pakjes ham in de lucht houdt. Dat het diner een half-uurtje later wordt opgediend maakt dan ook niet uit. Uit de zaal klinkt gelach en gepraat. "Het gaat om de gezelligheid," merkt hij op. "Hoor je dat? Luister maar, iedereen heeft het naar zijn zin." Vrijwilligster An Machiels: "Er komt hier van alles. Van zeevaarder tot wethouder. Er zitten veel alleenstaanden en ook mensen bij die het moeilijk hebben. An kwam hier drie jaar geleden na een burn-out. "Het werk hier heeft ertoe bijgedragen dat ik weer beter ben geworden. Ik heb er zo'n plezier in om dit te doen en het is zulk dankbaar werk: het genieten en de dankbaarheid van de mensen maken je blij. Henk ik zijn vier handen op één buik."
Voor het raam hangen uitnodigende kerstlichtjes. Binnen zitten de 55 gasten aan de feestelijk gedekte tafels. Onder de soep vertelt een gast van het eerste uur: "Ik kom hier al zeven jaar en het eten is hier altijd heerlijk. Henk is een kok met een dubbele ster."
Het stamppottenbuffet van woensdag 23 december bij Eetcafé Waterkracht vindt u op 7 januari in deze krant.
