Oud-directeur van Henriette Polak, Carin Reinders, vertelt over haar tijd bij de Zutphense musea. Foto: Martijn Siemes.
Oud-directeur van Henriette Polak, Carin Reinders, vertelt over haar tijd bij de Zutphense musea. Foto: Martijn Siemes. Foto:

Henriette Polak neemt afscheid

met goede herinneringen

Zutphen - Met de tentoonstelling 'Liefde op het eerste gezicht' sluit museum Henriette Polak een periode van veertig jaar af. Op 31 december gaan de deuren van haar gebouw 'De Wildeman' aan de Zaadmarkt in Zutphen dicht. In het najaar van 2016 opent het Hof van Heeckeren haar deuren, waar de collectie van Henriette Polak vanaf dan te zien zal zijn. Bij de opening, afgelopen zondag, was het dan ook heel erg druk. Veel mensen die een sterke band hebben met het Henriette Polak museum waren aanwezig; oud-wethouder Piet Bijl, oud-directeur Carin Reinders en ook Rob Polak, neef van Henriette, gaf ondanks zijn hoge leeftijd acte de presence.

'Liefde op het eerste gezicht' is bewust het thema dat gekozen is voor het afscheid. "Net als een mens die bestaat uit een lichaam en een ziel, bestaat een museum uit een gebouw en een collectie." sprak Cor Witbraad, voorzitter van de Vrienden van de Zutphense Musea, tijdens de opening: "In mijn geval werd ik direct verliefd op het lichaam. Van de collectie leerde ik later houden."

De collectie van Henriette Polak is heel divers; schilderijen, bustes, tekeningen en beeldhouwwerken. Voor het grote publiek zijn de namen Aat Veldhoen, Jan Wolkers en Constant wellicht bekend, maar de het museum heeft een zeer grote verzameling kunst uit de jaren '60 en '70 van minder bekende meesters.

Medewerkers van het museum mochten zelf hun favoriete werken laten zien uit de enorme collectie van Henriette Polak. Waar werden zij op slag verliefd op? Voor Wencke Reussink, coördinator van de museumbalie, was dat het schilderij 'Vleermuizen' van Herbert Fiedler dat in de kapel hangt: : Ik hou van vleermuizen en door het gebruik van kleur, licht en donker, lijken ze ook echt te bewegen." Op informatieborden naast de kunstwerken mogen de medewerkers uitleggen wat hen zo aanspreekt. Gerry Hondelink, heeft bijvoorbeeld gekozen voor het schilderij 'Circus' van Kees Maks: "De aquarel heeft prachtige uitbundige kleuren en straalt een bepaalde levenslust uit."

Arnold Gerritsen, voor wie de tentoonstelling eveneens de laatste zal zijn waarbij hij als burgemeester van Zutphen aanwezig zal zijn, heeft in de loop der jaren ook zijn favorieten gevonden: "Ik ben een groot bewonderaar van de werken van Wim Oepts, maar wat ik ook heel mooi vind is de muur met kleine maskers van Arie Schippers. Daar kun je heel lang naar kijken en je ziet altijd wat nieuws."

Zeker voor een museum voor moderne kunst is het gebouw heel bijzonder. De Wildeman is opgebouwd uit verschillende panden en ruimtes uit verschillende periodes waardoor de bezoeker langs een doolhof van wenteltrappen, tussenverdiepingen, verhogingen en opkamers langs de schilderijen en sculpturen wordt geleid. De muren staan soms een beetje bol en de vloer is niet overal even gelijk. Het heeft geen lift en het voldeed volgens de medewerkers van Henriette Polak daarom al jaren niet meer als museum. Maar het blijft een bijzonder gebouw. Alleen al vanwege de schuilkapel op zolder is een bezoek sterk aan te raden nu het nog kan.