"Als je die tick hebt, kom je er niet meer vanaf"
Zutphen - Zaterdag 3 oktober hield de Filatelievereniging Zutphen e.o. in multifunctioneel centrum Waterkracht een postzegelbeurs. Postzegels verzamelen heeft misschien een oubollig en belegen imago, maar dat neemt niet weg dat het onder een bepaald slag mannen nog steeds heel populair is.
Door Martijn Siemes
Wim (70) uit Apeldoorn spaart al veertig jaar scoutingzegels. Hij was zelf jarenlang actief bij de padvinders en is nu altijd op zoek naar postzegels die daar iets mee te maken hebben. "Er zijn er waarschijnlijk zo'n tienduizend en ik heb er nu zevenduizend. Ik spaar ze van over de hele wereld." Op de vraag wat hij met die postzegels doet en of hij er dan nog wel eens naar kijkt, reageert Wim verbaasd: "Ik weet precies wat ik heb. En als ik het heb, kijk ik er niet meer na."
"Het is een kwestie van gaten vullen." valt Jos (56) uit Varsseveld hem bij. Jos staat zelf op de beurs om zijn overtollige postzegels kwijt te raken. Dat filatelisten een bijzonder volkje is beaamt hij: "Het liefst koop ik een bak met postzegels. Die draai ik om en dan alles uitzoeken. Als je eenmaal die postzegeltick hebt, kom je er niet meer vanaf. De meeste verzamelaars hebben een aparte kamer voor hun postzegels waar de vrouw niet mag komen."
De filatelistenvereniging Zutphen e.o. telt 140 leden uit Zutphen, Warnsveld, Eefde, Gorssel, Baak, Steenderen, Dieren, Eerbeek en Brummen. Volgens Jos sparen de meeste leden traditioneel, maar je ziet een verschuiving naar motief. Spaarde je eerder nog postzegels uit landen of periodes, nu spaart men op bepaalde thema's. Dat geldt ook voor Jaap Mieras, voor zijn pensionering docent Aardrijkskunde aan het Isendoorn College, tegenwoordig fulltime bezig met zijn hobby: "Ik ben pas eind jaren '80 begonnen toen ik in de veertig was. Mijn onderwerpen hebben met mijn oude vak te maken. Ik verzamel dus bijvoorbeeld het thema vulkanen en vulkanisme."
Jeugd
"Als er geen jeugd meer komt, dan gaat de hobby dood." Jaap Mieras is iets minder somber: "Het is altijd zo geweest dat de interesse ophoudt zodra ze op de middelbare school zitten. Maar daarna wordt de hobby vaak herontdekt. Zo ging het bij mij ook. Vroeger was er natuurlijk wel meer post dan nu."
Voor het geld hoeft niemand het meer te doen. Jos: "Je kunt het zo duur maken als je zelf wilt. Voor mij is het dubbeltjeswerk." Mieras: "Er komen wel eens mensen naar zo'n beurs die een postzegelalbum gevonden hebben op zolder van een overleden opa. Ze rekenen zichzelf rijk door de cataloguswaarde, maar meestal is het niks waard. We vragen dan altijd of opa er plezier aan heeft beleefd. Want daar gaat het om. Het is een hobby die geld kost en niets hoeft op te leveren. De een spendeert zijn geld aan theater, wij aan postzegels."