Noodweer
Afgelopen zaterdag kwam de zwaarste zomerstorm ooit gemeten over ons landje. Ik was aan het werk in Apeldoorn en zag daar hoe takken van bomen afbraken, bomen bijna plat lagen in de wind en regen hard tegen de ruiten sloeg. Enerzijds beangstigend, anderzijds ook mooi. Ik houd wel van natuurgeweld. Als ik thuis ben en het onweert zet ik de voordeur open en ga kijken hoe de bliksem Zutphen in een bijzonder licht zet.
Als het heel hard waait sta ik ook buiten, bescherming zoekend tegen de gevel van mijn huisje, genietend van het spektakel om me heen. Ondertussen wel hopend dat de bliksem niet ergens inslaat of dat iemand gewond raakt. Een rare gewoonte, ik weet het. Maar ik hou gewoon van een beetje natuurgeweld op z'n tijd. Met harde wind zou ik het liefst naar het strand rijden. Om de hoge golven te zien.
Afgelopen zaterdag reed ik aan het einde van de middag toch maar gewoon naar Zutphen vanaf Apeldoorn. Het was heel verleidelijk om naar Scheveningen te rijden, maar echt te gevaarlijk. Gewoon naar Zutphen dus. Rustig 90 km per uur rijdend op de A1 tot aan de afrit Zutphen, ondertussen proberend mijn lichte autootje recht op de weg te houden. Beter later thuis dan nooit meer thuis.
Als ik de A1 af ben en richting Voorst rijdt moet ik letterlijk slalommen met de auto tussen de afgebroken takken door. Angstig kijk ik omhoog als ik onder een boom door rijd, bang dat er een boom op mijn autootje zal belanden. Een beetje noodweer is leuk, dit is overdreven. Gelukkig kom ik heelhuids thuis.
Als ik de auto geparkeerd heb loop ik naar huis, takken en bladeren aan de kant schoppend. Als ik naar mijn huisje kijk begin ik te vloeken en schelden op mezelf. De ramen staan nog open! Ongelooflijke sukkel die ik ben! Dit noodweer was ruim vantevoren aangekondigd… Het is goed weer om te slapen, maar ik was blijkbaar nog iets te slaperig toen ik de deur uitliep om aan het werk te gaan. Ik open de voordeur en loop m'n huisje in.
Beneden zie ik dat de bladeren op de bank en op de vloer liggen. Boven zie ik dat mijn bed bezaaid is met takjes en bladeren. En de regen is ook naar binnen gekomen, ik heb ineens een waterbed. Ik haal het natte beddengoed van het bed af, zet de wasmachine aan en maak beneden een bakje koffie. Ik zet de voordeur open en kijk hoe de wind speelt met de bomen, stofzuigen doe ik later wel.
Ik hoop dat iedereen er ongeschonden vanaf is gekomen en ook een beetje genoten heeft van dit zomerse spektakel. En laat nu het mooie meer maar weer komen!