Outletcenter

De familie Bombeld bivakkeerde een paar dagen in het Limburgse Roggel. Hoe vrouwen het te weten komen is mij volstrekt een raadsel, maar binnen een dag wist mevrouw Bombeld al dat er vlakbij een outletcenter zit. Ze wilde er best even kijken en de hippe dochter was het er roerend mee eens. Ik protesteerde, maar het mocht niet baten. Het was namelijk een design outletcenter.

Als u niet precies weet hoe zo'n outlet er uitziet wil ik best wel even een tipje van de sluier oplichten. Het lijkt een beetje op een mengeling van een Disneypark en een kleuterschool. Bij binnenkomst kom je eerst door een poort en dan zie je een hele lange rij vrouwen. Die staat niet voor de kassa's want de toegang is gratis. Nee, nee, die rij staat voor de damestoilet, want zo'n outlettent is zo spannend dat de meeste dames bij binnenkomst eerst even moeten plassen. En daarna kan de aanval beginnen. Je komt eerst op een gezellig pleintje met het centrale afspreekpunt voor het geval je elkaar kwijtraakt. Daarna begint de Mainstreet. Allemaal gezellige kleine winkeltjes zitten keurig op een rij. Het ene geveltje is hoog en het volgende iets lager. Het volgende geveltje is donker en daarnaast weer licht met een balkonnetje. Heel gezellig. Maar als je die winkeltjes binnenloopt gebeurt er iets verrassends. Als je na het snuffelen via de uitgang naar buiten loopt ben je plotseling vijf of zes geveltjes verder. Achter de kleinkneuterige uitstraling zitten gigantische winkels. Echt heel leuk. In het midden van het straatje staan keurige bankjes en daarop zitten alleen maar mannen, een soort lotgenoten. En al die mannen doen slechts een ding, loeren op hun smartphone. Verder niets, helemaal niets, de hele outletwereld gaat langs ze heen. Aan het einde van het straatje springt in de binnenbocht het laatste geveltje een paar meter naar achteren. En precies daar zit een klein restaurantje met een keurig terras. Ik kan niets ontdekken wat daar niet goed aan is. In iedere plantenbak staan bloeiende planten. Ik ontdek een ingenieus slangensysteem dat heel precies iedere plant van druppeltjes water voorziet. Niets te veel en niets te weinig, want dat past niet bij de volmaakte wereld. En na vier van die straatjes met een heleboel opruimwinkels ben je weer bij de uitgang. Supersimpel, je kunt met geen mogelijkheid verdwalen.
Bij een tweede uitgang moet ik even wachten op de dames. Ik zie mannen met volle tassen richting de parkeerplaatsen sjokken. Even later komen ze terug, ze hebben tussentijds even gelost, heet dat in vaktermen. Op voor een tweede ronde, want het is hier zo goedkoop!

Met mevrouw Bombeld heb ik het getroffen, ondanks dat er veel leuke dingen bij lagen, heeft ze niets gekocht. En toch vond ze het bij de evaluatie 's avonds een geslaagde dag.
Begrijpt u het nog?