Berlijn
Het wilde niet vlotten met de zoektocht naar een leuk vakantieadresje. De voorkeur ging uit naar een hutje in de bergen, maar we konden niets meer vinden. Althans, niet voor een schappelijke prijs. Overal vroegen ze de hoofdprijs, want de wintersport zou dan beginnen. Maar we wilden helemaal niet wintersporten, wij wilden slechts een weekje ontspanning.
Het was medio oktober en de kranten schreven regelmatig over een nieuw fenomeen. Airbnb.com, een internationale website waar particulieren hun huis aanbieden als ze er zelf niet zijn. En al zwevend over de kaart van Europa viel mijn oog plotseling op Berlijn. Ik gooide de bestemming in de groep en mevrouw Bombeld en de dochters waren direct enthousiast. Prachtig, zo'n wereldstad boordevol winkels. En ik dacht dat het allemaal wel goed zou komen.
In de week voor het vertrek stond ik iedere dag in de winkel en knutselden de overige gezinsleden thuis constructief aan 'Aanvalsplan Berlijn'. En toen dat dan uiteindelijk klaar was schrok ik me wild. Zondag 28 december heenreis, maandag shoppen in het stadmitte, dinsdag bezoek Kaufhaus Des Westens, woensdag shopping center Haubtbahnhof en Berlin Mall, op nieuwjaarsdag dagje dierentuin, vrijdag autorondje Berlijn om te kijken of daar nog iets te halen valt en op zaterdag weer naar huis. Ho, ho, ho, dat ging me even iets te snel. Er staat in Berlijn ook nog een stukje muur met bijbehorend Mauermuseum, een Brandenburger Tor, een DDR-museum en een Checkpoint Charlie. Daarnaast loopt door Kreuzberg ook nog een mooie stadswandeling. Winkelen kunnen we tenslotte ook in Zutphen? Maar die vlag ging slechts ten dele op. Het aanvalsplan werd op belangrijke punten bijgeschaafd en uiteindelijk waren de dames zeer tevreden. En tijdens het shoppen kreeg ik ook nog een belangrijke taak toebedeeld. Bij het betreden van de meest hippe winkels mocht ik direct in de lange rij voor de kassa gaan staan, en als ik een half uur later aan de beurt was kwamen de dames van alle kanten aanvliegen. En zo had iedereen deze vakantie een eigen taak.
Het meest verheug ik me tijdens stedenreizen op de internationale keukens. We hebben heerlijk gegeten bij de Thai, de Vietnamees, het punkerscafe en de Mexicaan. Inclusief drank voor nooit meer dan 45 euro voor vier personen. Dat zijn nog eens prijzen! De laatste avond belandden we in een typisch Duits cafeetje in de wijk Friedrichshain. Het dagmenu bestond uit Knacks, grühne Kohl und Bratkartoffeln. Wat dat zou zijn? Geen idee, maar het moet wel bijzonder vreemd zijn als we iets niet lusten. Gelukkig ging alles goed. De vrouw des huizes bracht vier keer boerenkool met worst. We hoefden alleen nog zelf te prakken. We voelden ons weer bijna thuis.