Gestopte bloemenman mist gezelligheid van mensen op Zutphens station

Thomas van Vliet runde vele jaren kiosk in stationshal en verkocht vroeger bloemen in Het Nieuwe Spittaal

Door Rudi Hofman

WARNSVELD/ZUTPHEN - Veel mensen vinden het rond hun 65ste mooi geweest en stoppen met werken. Bloemenman Thomas van Vliet uit Warnsveld is 66. Hij was graag nog doorgegaan met de bloemenkiosk in de Zutphense stationshal, maar de coronacrisis gooide roet in het eten. Onlangs is de kiosk overgenomen. Thomas is na ruim een halve eeuw bloemverkoper af. “Het was een fantastische tijd.”

Het is 13 maart 2020 en Thomas van Vliet heeft op de veiling in Ede een grote hoeveelheid bloemen en planten ingekocht. Twee dagen later volgt de eerste coronalockdown en moet hij zijn kiosk in de hal van het NS-station in Zutphen sluiten. Thomas besluit alle bloemen en planten gratis af te leveren bij het ziekenhuis en enkele verzorgingshuizen. Sindsdien heeft hij niet meer in de kiosk gestaan. “Mooi was dat NS-personeel voor mij 400 euro had ingezameld en dat ik slechts de helft van de huur hoefde te betalen, maar ondanks dat kon het gewoon niet meer uit”, zegt de 66-jarige Thomas in zijn woning aan de Kloetschup in Warnsveld. 

Nagedacht
In de extreem lange periode waarin hij zijn passie niet kon uitoefenen, heeft de geboren Amsterdammer volop geklust, is hij druk in de weer geweest met zijn kleinkinderen en heeft hij ook volop nagedacht.  Josepha Liefers-Makkinje, eigenares van De Klavertuin aan de Emmerikseweg, had Thomas laten weten dat zij de kiosk ‘Geplukt voor U’ in de stationshal wel wilde overnemen. Uiteindelijk stemde hij hiermee in. Sinds 1 oktober is de overname een feit. Dit betekent dat hij na ruim vijftig jaar een bloemenman in ruste is.  Volgens de Warnsvelder is de collegialiteit in de bloemenhandel groot. Hij gunt zijn opvolgster in de stationshal dan ook het allerbeste en stemt zonder aarzeling in met het voorstel samen met haar op de foto te gaan. De kiosk heropent vandaag officieel onder de naam Bloemen & Cadeaushop de Klavertuin.

Motorbakfiets
Dat hij zijn brood met de verkoop van bloemen en planten zou verdienen, wist Thomas al op jonge leeftijd. “Mijn vader, die ook Thomas heette, zat in de bloemen. Hij verkocht langs de weg en had onder anderen Wim Sonneveld en Adèle Bloemendaal als klanten. Op mijn tiende ging ik al met hem op de motorbakfiets mee naar de veiling in Aalsmeer.” Het gezin Van Vliet bracht de vakanties vaak door in de Achterhoek. Thomas’ ouders hadden een goede band met de eigenaren van de Wienerbar aan de Polsbroek. Die vroegen de Van Vliets of zij niet in Zutphen met bloemen wilden beginnen.

Ziekenhuiskiosk
Op 23 september 1974 opende in Het Nieuwe Spittaal een bloemenkiosk die werd gerund door Thomas junior met hulp van zijn moeder Berta en vader Thomas. “Later kwam er een tweede kiosk bij waarin we onder meer fruit en zelfs sigaretten verkochten.”  Thomas van Vliet kijkt met een goed gevoel terug op het kioskavontuur in het Zutphense ziekenhuis dat tot 2002 duurde. “We hadden daar leuk contact met de verpleegsters en doktoren.”

Duitsland
Vanaf 1998 combineerde de bloemenman de kiosk met het staan op markten in het Duitse Arnsberg en Meschede. Tussen deze steden ligt het plaatsje Freienohl. Daar bracht Thomas de nachten door in een gehuurd appartement. In het begin sprak hij nauwelijks een woord Duits.

Humor
Thomas: “Als ik de grens overging, zette ik een Duitse radiozender op en probeerde ik mee te praten. Ik leerde ook veel van televisie-uitzendingen en van mijn contacten tijdens het sporten. Ik deed aan zaalvoetbal, tennis en hardlopen en ontdekte dat Duitsers echt wel humor hebben. Ik heb tot 2016 in Duitsland gewerkt en vond het heel leuk.”

Per 1 mei 2003 nam Thomas de kiosk in de Zutphense stationshal over. De ruimte huurde hij van de NS. Over wat hij hier allemaal heeft meegemaakt, zou hij met gemak een dik boek kunnen vullen. Omwille van de beperkte ruimte geeft hij hieronder enkele voorbeelden. Thomas: “Er was in de stationshal eens een man met acute hartklachten, die heb ik met gierende banden naar het ziekenhuis gereden. Dit is gelukkig goed afgelopen. Mooi is ook het verhaal van een man van een jaar of dertig die elke twee weken bij mij drie of vier boeketten kwam halen. Eentje hield hij in de hand, de andere verdwenen in een sporttas. Die waren bestemd voor zijn afspraakjes in de stad.” Een vechtpartij tussen jongeren die vuurwerk hadden afgestoken en NS-beveiligers in zijn kiosk, waarbij de bloemen door de lucht vlogen, zal Thomas nooit vergeten. Het kleine aantal negatieve incidenten weegt bij lange na niet op tegen de talloze positieve voorvallen, fijne ontmoetingen en mooie gesprekken die hij in de stationshal meemaakte.

Gezelligheid
“Bij mij werd vorig jaar op 15 maart opeens de stekker eruit getrokken. Het is een droevig einde, maar ik heb wel een fantastische tijd gehad. Ik mis de gezelligheid van de mensen op het station”, besluit Thomas van Vliet zijn bloemrijke verhaal.