Afbeelding

Verjaardagsfeestje

Opinie

De jongste dochter wordt 21. Voor haar een heugelijk moment en voor ons als ouders een confrontatie. Zulke volwassen meiden betekent automatisch dat wij heel geleidelijk aan ook een stukje ouder worden. Maar het goede nieuws is dat wij dat geen enkel probleem vinden. We zijn wie we zijn en doen ons vooral niet jonger voor.

Er komt een berichtje vanuit Deventer. “Mam en pap, voor mijn verjaardag organiseer ik een twenty-one diner. Het is de bedoeling dat dat bij jullie wordt gehouden. Ik nodig zes vriendinnen uit en jullie moeten voor het kokkerellen en de ambiance zorgen.” Nou, dat laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Het halve studentenhuis krijgen we over de vloer. Mevrouw Bombeld ziet er een leuke uitdaging in, er volgt een levendig overleg via de telefoon, app en mail. De dochter mag het zeggen en wij voeren het uit. Er wordt van alles aan gedaan om er een stijlvolle bijeenkomst van te maken. Ik krijg ook een taak en die is betrekkelijk eenvoudig: loop ons de komende weken vooral niet in de weg. Tja, zo gaat dat in een dameshuishouding.

Op de dag van het grote twenty-one diner wordt de woonkamer verbouwd. De eettafel die normaliter in het achterste gedeelte staat wordt naar voren verplaatst en het bankstel gaat naar achteren. ‘Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de gasten kunnen zien wat er in de keuken gebeurt’. De tafel wordt zeer stijlvol gedekt met heel wat tierelantijntjes die bij heel veel winkels zijn gehaald. Met het menu mag ik mij niet bemoeien, maar wel met de menukaartjes, als een paar uur voor het event blijkt dat ze te groot zijn. Ze moeten worden verkleind en opnieuw geprint op stevig papier.

Kijk, dat geeft mij inzicht wat de in totaal zeven dames -en vooral geen heren- deze middag voorgeschoteld krijgen. Ik lees dat als welkomstdrankje een Pink Panter wordt geschonken. Daarna volgt Oma’s Chinese kippensoep met verse ingrediënten. Als tussengerecht Opa’s Borrelplank. Wat daarop ligt blijft voor mij een raadsel. Alles gaat op, er zijn geen restjes die ik mag opeten. Het hoofdgerecht is roze Risotto op een bedje van Rucola en als afsluiting een toetje bestaande uit Framblij met ijs. Mevrouw Bombeld en haar hulptroepen zijn er maar druk mee.

Er verschijnen op het vrouwenfeestje ook twee heren uit het studentenhuis. Ze krijgen geen zitplaatsen, zij worden geacht het diner op zeer correcte wijze uit te serveren en er vooral voor te zorgen dat de wijnglazen niet leeg raken. Hun standplaats is onze keuken.

Om een uur of negen mogen mevrouw Bombeld en ik het hele gezelschap in twee auto’s weer afleveren in Deventer. Het twenty-one diner was een groot succes, we hebben volop genoten.

Advertenties doorgeplaatst vanuit Contact Zutphen-Warnsveld