Zoetwatermatroos

Zou het komen door het zonnetje dat voorzichtig mijn gezicht verwarmt of door de vogels die uitbundig zingen over lente? Misschien komt het door de ganzen die in een langgerekte V over de IJssel vliegen, door de uiterwaarden die stukje bij beetje hun grazigheid hervinden. Nee, het is het brede water dat flonkert in de zon.

Ik lig al nachtenlang wakker. Berisp mijzelf om mijn kalvergedrag, ouder worden is een voortdurende leerschool in acceptatie, onder andere de acceptatie dat je een veelbelovende carrière achter de rug hebt. Dat is wat het was en ook dat niet meer.

En toch, tegen beter weten in, ben ik gegrepen door een droom, woel ik onder de dekens omdat ik zin heb gekregen om een nieuwe carrière aan te vangen. Ik weet het, realiteitszin is nooit mijn sterkste punt geweest.

Zonder twijfel staat vast wat ik altijd al heb willen worden: zoetwatermatroos. De verbinding slaand tussen de ene oever en de andere oever. Het veerpontje tussen Brockhorst en Brummen staat te koop. De eigenaar probeert al vier jaar met pensioen te gaan, maar vindt geen goede koper voor de veerpont. Onbegrijpelijk. Je hebt alleen maar een klein vaarbewijs nodig, een radar certificaat en een marifoonbewijs. Termen die bij mij enorm tot de verbeelding spreken. En wat pegels voor de aanschaf natuurlijk. Mijn vriend Arend heb ik ook razend enthousiast gekregen. Als we nu beginnen met sparen en het vaarbewijs halen, dan kunnen we rond ons tachtigste met ons baantje beginnen. Het plan schept een geheel vernieuwde band tussen ons. Arend is geregeld tot tranen toe geroerd als het om onze vriendschap gaat, wat natuurlijk ook iets te maken heeft met de wijn die hij nodig heeft om het leven aan te kunnen.

Heen en weer en weer en heen op een rivier die zich in al haar facetten aan ons tonen zal. Zacht kabbelend in de ochtendmist. Woelige baren onder donkergrijze luchten. Stille wateren, diepe liefde.

Het pontje heeft in de tijd van Napoleon al veerrechten gekregen, toen was het een houten plank die handmatig met een boomstronk vooruit werd geduwd. Deze verbinding mag niet verloren gaan. Mocht ik zakken voor mijn vaarbewijs, mocht Arend geen rechte lijn kunnen varen, dan vertrouw ik erop dat u het doet.