Overleden

Een drama bij de familie Bombeld. De afgelopen week hebben we afscheid moeten nemen van drie vriendinnen. Ze waren al vele jaren onderdeel van ons gezin. Maar nu is dat voorbij. Ze zijn er niet meer. Twee hebben we er dood gevonden, nummer drie is zelfs helemaal verdwenen. De komende maanden blijft het kippenhok leeg.

Onze drie spierwitte Wyandotte krielkippen zijn afgeslacht. Vorige week signaleerde mevrouw Bombeld dat er ’s morgens nog maar twee kippen uit het nachthok kwamen wandelen. Nu is er altijd wel eentje een beetje sloom, eentje die lekker suf op de stok in het nachthok blijft zitten. Maar toen ze in het hok keek was de stok leeg. En ook kwam nummer drie niet aanstuiven toen er met voer werd gerammeld. Dan moet er wel iets heel ernstigs aan de hand zijn. Een speurtocht in de buitenren leverde een aangevreten kip op. Helemaal achter in het hoekje heeft een roofdier geprobeerd de dode kip over het gaas te trekken, dat is uiteindelijk niet gelukt.

We zijn verbaasd. Gewoonlijk, als er gevaar dreigt, gaat het trio luid kakelend tekeer. Nu hebben we helemaal niets gehoord. Het kan natuurlijk zijn dat de kip overdag is overleden en dat het roofdier ’s nachts toevallig voorbijkwam. De twee overgebleven exemplaren waren namelijk op geen enkele manier angstig of onrustig. Maar drie dagen later waren we er weer eentje kwijt. Opnieuw zetten we een zoektocht in. Maar nummer twee is spoorloos en blijft spoorloos. En wederom hebben we helemaal niets gehoord.

Drie dagen lang zit de laatste kip overdag mistroostig onder een stuik. En dan meldt mevrouw Bombeld dat ook nummer drie niet meer in beeld is. Wederom hebben we niets gehoord. De kip ligt zonder kop achter in de ren, onder een struik, op de erfafscheiding met de achterburen. Een gruwelijk gezicht. Twee meter verder liggen een heleboel veren van een houtduif. Deze is hier recent opgepeuzeld. 

Rond koffietijd kom ik met het idee om de wildcamera op de dode kip te richten. Deze maakt 24 uur per dag foto’s of filmpjes van dieren die voorbijkomen. Nu deze dode kip hier ligt, zal het roofdier vast terugkomen. Mevrouw Bombeld protesteert, dat wil ze onze lieve kip niet aandoen. Even later begraaf ik het laatste exemplaar. 

De komende maanden worden de eerste maanden, in ruim 20 jaar, dat er geen gezellige witte krielkippen achter door de tuin wandelen. Ze hebben in ieder geval een heerlijk leven gehad, met z’n drieën hadden ze een deels zonnige en deels schaduwrijke ren van bijna 200 m2 beschikbaar. Iedere morgen maakte ik het hok schoon, het hok van de meest verwende kippen van Warnsveld. Eieren legden ze al jaren niet meer. Toch hielden we van ze.