Stichting voor Toegang officieel van start

WARNSVELD/ZUTPHEN – Vrolijke boel in ’t Warnshuus deze woensdagmorgen. De initiatiefnemers van de Stichting voor Toegang zitten aan een tafel, er is koffie, er zijn gebakjes. “We komen net van de notaris. De stichting is er nu officieel. Onze doelstellingen zijn vastgelegd. Hebben we je die al naar je gemaild?”

Door Sander Grootendorst

Het zijn voor de verslaggever bekende gezichten: Simone Meijer, Henk Schouten en Anton Rotman deden vorige maand mee aan de rolstoeltocht door Warnsveld, samen met het voltallige Zutphense college van B en W. Om te ervaren wat zoal de obstakels zijn. 

Het drietal is gebonden aan een rolstoel en stuit geregeld op problemen die alles te maken hebben met ‘toegang’, of beter gezegd: geen toegang door concrete onmogelijkheden, maar ook zaken van bureaucratische aard. Meijer, Schouten en Rotman zijn vanaf 8 november respectievelijk penningmeester, secretaris en gewoon lid van het stichtingsbestuur.  Waarvan ook Esmeralda Tan (lid) en Everdien Vanderlijde (voorzitter) deel uitmaken. Vanderlijde is al sinds tijden in Zutphen actief op allerlei sociaal gebied, zo was ze raadslid voor de PvdA en de vrouw achter project de Bovenkamer voor mensen met beginnende dementie. Zelf is zij eveneens gebonden aan een rolstoel. Het enige bestuurslid voor wie dat niet geldt is Esmeralda Tan.

Aanleiding om meteen een misverstand uit de weg te ruimen: de stichting is er niet alleen voor rolstoelgebruikers. “Ook voor mensen met een visuele of auditieve handicap bijvoorbeeld”, zegt Vanderlijde. “In feite voor iedereen die door een beperking problemen heeft om op een gelijkwaardige manier mee te doen aan de samenleving. In de openbare ruimte, bij het sporten, in de horeca, noem maar op. Wat we doen en wat we willen bereiken, is heel breed.”

“Bewustwording is ook een belangrijk aspect”, vult Schouten aan. “Begrip van mensen die zelf niet beperkt zijn.” Dat zit ‘m al in ogenschijnlijke kleine, maar eigenlijk wezenlijke dingen zoals de wijze waarop iemand met een beperking wordt aangesproken. “Als ik in mijn rolstoel een kledingwinkel inga, en mijn vrouw is erbij, krijgt zij vaak de vraag welke maat ik heb. Ik mankeer wat aan mijn benen, daarom zit ik in een rolstoel. Maar je kunt gewoon tegen mij praten hoor.” Vanderlijde moet soms noodgedwongen op de weg rijden met haar rolstoel. “Dan wordt er door getoeter duidelijk gemaakt dat ik aan de kant moet.. “

Volwaardig
Kortom, er is nog veel werk te verzetten. “Als stichting lukt dat beter, heb je meer ingangen, word je echt als vertegenwoordigers van de doelgroep beschouwd. En kunnen we ook volwaardig met de gemeente in gesprek.”

Volwaardig… dat is misschien wel het woord waar het allemaal om draait. Volwaardig meedoen. Naast het al genoemde ‘gelijkwaardig’ “Het bevordert de zelfredzaamheid.” In dat opzicht is het niet toevallig dat ’t Warnshuus de vaste vergaderlocatie van de stichting wordt. “Er is hier een gehandicaptentoilet. Dat is rolstoelgebruikers echt wel een voorwaarde.” 

Elke oneven week zijn de bestuursleden van de Stichting voor Toegang hier van 10.30 tot 12.00 uur te vinden. “Wie vragen of ideeën heeft, is welkom. Je mag ons bij het vergaderen gerust onderbreken… We willen met zoveel mogelijk mensen samenwerken.”