Ariane Greep. Foto: Tjeerd Postma
Ariane Greep. Foto: Tjeerd Postma

‘Wie weet zie je je lichaam liggen, als je dood bent’

Maatschappij

ACHTERHOEK - In Veur de Draod beantwoorden Bekende Achterhoekers stellingen. Wie antwoordt legt zijn ziel bloot. In deze aflevering de Zutphense Ariane Greep (63). Zangeres en filmmaker van bekende docu’s, zoals die over Joop Zoetemelk en Jan Janssen.

Door André Valkeman

1) Mijn mentale bui is:
“Ooh, heel goed. Onze zoon is wielrenner en we hebben koers in Frankrijk. Hij rijdt meerdere etappes en Bas Steman, mijn man, en ik zijn mee met zijn team. Daar zit bijvoorbeeld ook Jelle Johannink in, de Nederlands kampioen elite zonder contract, en die won gisteren nog bijna. Onze zoon zat bovendien in de kopgroep, dat geeft energie.

Het is nu 08:00 uur, we vertrekken straks naar de start van een nieuwe etappe. Ik moet soms bidons aangeven. Dat is een kunst die je even onder de knie moet krijgen: losjes vasthouden en met de renner meebewegen.’’

2) Ik lijk het meest op ‘mien va/mo’:
“Mijn moeder. Een heel sociale vrouw die medicijnen studeerde, samen met mijn vader. Zo ontmoetten ze elkaar. Ze kon anesthesist worden, maar werd zwanger en besloot – zoals zoveel vrouwen toen – om fulltime moeder te worden. Mijn vader werd onderwijl arts en kon naar Amerika. Van 1961 tot 1964 woonden we zodoende in Boston. Ik zie ons nog vertrekken met de Holland-Amerika-lijn, de boot.

Mijn moeder verkoos een dienende rol naast mijn vader, die een hele persoonlijkheid had. Ze noemden hem Co Greep de Bulldozer. Hij was nogal aanwezig en dat ben ik dus niet. Het dienende in mij, de luwte opzoeken, daarin kom ik overeen met mijn moeder.

Het uiterlijk, zeggen mijn zoon en man, is eveneens synchroon aan haar. Ik twijfelde weleens. Mijn zus en broer hebben bruine ogen en ik als enige blauwe. Heel jong dacht ik daarom: ben ik geadopteerd? Maar mijn vader had óók blauwe ogen, drong later door. Dus zie, ik heb ook zeker iets van hem.’’

3) Dit is mijn grootste angst:
“Angst heb ik soms rondom de koers. Bij wielrennen kunnen verschrikkelijke ongelukken gebeuren en mijn zoon doet eraan. Ik denk aan Bjorg Lambrecht: een renner die drie jaar geleden een verkeersreflector raakt in het peloton en zo hard valt dat hij overlijdt. Ik ben altijd blij als we in de auto zitten, iedereen heel is en we veilig teruggaan.’’

4) Na dood is er:
“Je blijft doorgaan. In ons lichaam zit energie, zielenenergie. Die floept eruit bij je dood. Mensen met een bijna-dood-ervaring zeggen weleens: ik zag mijzelf liggen. Ze werden beschouwer van hun eigen lichaam. Dat zou hierdoor te verklaren zijn. Het is een beetje kwantumfysica. De mens is een verdichte energie, energie die weer vrijkomt bij de dood.”

5) Dit is mijn heldin:
“Jane Fonda, een geweldige actrice die demonstreerde tegen de Vietnam-oorlog. Ze prezen en verketterden haar daarom in Amerika. Dat ze haar bekendheid gebruikte om zich uit te spreken bewonderde ik. Weinig actrices doen zoiets. Ze is nu tachtig en heeft nog een serie op Netflix, Grace and Frankie. Ze gaat maar door.’’

6) Ik kan buiten de Achterhoek wonen:
“Dat wel, maar dan alleen in Frankrijk. Ik ben verknocht geraakt aan Zutphen en de streek. De Achterhoeker is als mens wat stug naar een nieuwkomer toe, zoals ik was. Hier kijkt men de kat eerst even uit de boom. Ik woonde jaren in Amsterdam en Amsterdammers hebben dat niet zo. Die zijn open en assertiever. Maar als in de Achterhoek dat vertrouwen er is, hoor je er helemaal bij.’’

7) Dit was mijn laatste vechtpartij:
“Nooit. Zelfs niet met broers en zusjes in de kindertijd. Als iemand mij niet bevalt denk ik: wegwezen. Een confrontatie aangaan is allemaal negatieve energie, verkwisting van je tijd.’’

8) Mensen met een accent zijn:
“Op een mooie manier trots en honkvast. Ik woonde in Rotterdam, Amerika, Maastricht en Amsterdam. Overal te kort om een accent te krijgen. Kijk, het NOS-journaal kun je niet met een dialect gaan presteren, maar dat wat Omroep Friesland doet vind ik fantastisch. Het eigen nieuws in de eigen taal. Jammer dat niet meer regionale omroepen dat doen.’’

9) De mens is monogaam:
“Nee. Je hebt seksualiteit en dat is een dierlijke emotie. Jij voelt je goed en een ander ziet er goed uit en dan slaat er een vonk over. Daarnaast bestaat zielsverbinding: energieën die matchen. Monogamie is een concept met als summum het huwelijk. Ik ben met Bas boven op de Mont Ventoux getrouwd, hij fietste aan de ene kant naar boven, ik aan de andere. Hij is in mijn geval nu de enige in mijn leven. Maar als Bas iets overkomt zou ik dan nooit meer een andere man ontmoeten...? Nee, dat denk ik niet.’’

10) Dit komt er op mijn grafsteen:
“Geen spreuk, maar ik wil meewaaien met de wind op de Mont Ventoux.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant