Alien Maalderink en haar oma Mies Wullink-Ruesink openen de expositie van borduurwerken in Den Bouw. Foto: Liesbeth Spaansen
Alien Maalderink en haar oma Mies Wullink-Ruesink openen de expositie van borduurwerken in Den Bouw. Foto: Liesbeth Spaansen

‘Heel veel jaren, heel veel handwerken’

Cultuur

Expositie van de familiegeschiedenis van Wullink in kruissteekjes

Door Liesbeth Spaansen

HUMMELO/WARNSVELD – Merklappen en schellekoorden, maar ook het allereerste én het tot nu toe allerlaatste werk in kruissteekjes van Mies Wullink-Ruesink zijn te zien in de gangen naar de kantoren van zorg-wooncentrum Den Bouw aan het Abersonplein 9 in Warnsveld. Na de officiële opening door mevrouw Wullink zelf, zij knipte een slinger door, en haar kleindochter Alien Maalderink, bestuurder van Den Bouw, kwam het besef hoe bijzonder deze expositie is.

Mies Wullink-Ruesink is geboren in 1923 op boerderij Abbink in het Noordink bij Hengelo Gld. Zij kwam na de oorlog naar Hummelo. Ze trouwde in 1947 met Bernard Wullink en runde samen met hem boerderij de Meugenthorst. Ze werkte op de boerderij: melken, varkens voeren, knollen plukken, niks was haar te veel. Toen hun zoon de boerderij overnam, begon zij ook met handwerken; kleedjes haken, sokken breien en borduren. Drie jaar geleden verhuisde zij naar Hummelo.

Als de kleinkinderen gingen trouwen, kregen ze, als ze dat wilden, een merklap van oma. Ze kwamen een keertje langs om randjes en afbeeldingen uit te zoeken en oma ging aan de slag. De ouderlijke huizen van de toekomstige bruidsparen werden uitgetekend en geborduurd. Ook de trouwtekst kwam er op.

Het idee om alles eens bij elkaar te zien in een expositie was een idee van Alien. Zij vroeg iedereen om hun merklap en andere borduurwerken mee te nemen naar Zaal Den Bremer, waar oma Mies op zondag 10 april haar 99ste verjaardag vierde. Het bleken er 46 te zijn. Die werken werden meegenomen naar Den Bouw, waar ze in de gangen zijn opgehangen. “Welkom oma, op de opening van de expositie en welkom familie. Het is bijzonder als je zoveel stukken hebt, dat je op een gegeven moment eigenlijk niet meer weet wat je hebt gemaakt. En hoe mooi is het dan dat het nu allemaal onder één dak hangt. Den Bouw heeft die eer dat het hier tentoongesteld wordt.”

Oma Mies heeft connecties met Den Bouw. “Niet alleen omdat ik hier werk, maar ook met de handwerkgroep die elke donderdagmiddag hier de handen laten wapperen met hun handwerk.” Er zijn namelijk wel eens lastige pakketjes en die liggen dan bij Alien op kantoor. “Dan weet ik, dat moet naar oma.” In maart van dit jaar heeft oma Mies haar tot nu tot laatste werk, een schellenkoord, voor de handwerkgroep van Den Bouw geborduurd.

Mevrouw Wullink-Ruesink was met dochter Hanneke Maalderink meegekomen naar Den Bouw. Ze verbaasde zich dat langzaamaan ook kinderen, klein- en achterkleinkinderen het restaurant van Den Bouw kwamen binnenwandelen. Mevrouw Wullink vond de aandacht in het begin wel wat veel. “Ik heb het niet gemaakt voor de reclame, maar omdat ik het leuk vond”, lachte zij resoluut. Zij genoot vervolgens van alle aandacht voor haar werken die bewonderend werden bekeken: het eerste werk uit 1932 en het werkstuk van toen ze een jaar of dertien, veertien was van de naaischool. Vooral de geborduurde boerderijen waren een feest van herkenning.

Er is een schrift waar een reactie kan worden achtergelaten. De expositie is te bekijken tot eind juni.

Marco Wullink kijkt met oma Mies naar het werk met de geborduurde stamboom. Foto: Liesbeth Spaansen

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant