Lage waterstand inspireert vertellers

Festival ‘Verhalen aan boord’ in Museumhaven op 27 augustus

Door Sander Grootendorst

ZUTPHEN - ‘Verhalen aan boord’, het jaarlijkse vertelfestival in de Zutphense Museumhaven, kon vanwege corona in 2020 en 2021 niet doorgaan. “Ik werd al gebeld door iemand die vroeg of het dit jaar wél plaatsvindt”, zegt Gery Groot Zwaaftink, een van de vertellers. Het antwoord: jazeker! Op zaterdag 27 augustus worden acht schepen bemand en bevrouwd door evenzovele rasvertellers.

De vraag aan Groot Zwaaftink had niet met corona te maken, maar met de droogte. Vanaf het fietspad over de dijk is dat inderdaad het eerste wat opvalt. Er staat bijna geen water meer in de haven en het Brugschip is helemaal scheefgezakt. De Vordense verteller wijst vanaf de oever naar beneden: “Er zwemmen nog wel wat visjes, zie je?” Samen met zijn Zutphense collega’s Jan Alfrink en Ron Vernout is hij vandaag – midden in de hittegolf – te gast bij Nelly van de Velden, eigenaar van het uit 1896 daterende Brugschip. Overleg over het vertelfestival. “Hopen dat het vóór 27 augustus nog flink gaat regenen,” zegt Van de Velden. “Er zal heel wat moeten vallen”, zegt Vernout. De woorden klinken somberder dan de feitelijke stemming aan boord. De vertellers weten als geen ander hoezeer verhalen troost en wijsheid kunnen brengen.

De bijeenkomst in het scheefhangende schip heeft iets komisch, iets filmisch. “Degene die hier aan boord komt vertellen, moet wel zeebenen hebben”, zegt Alfrink. En Vernout grapt: “Het worden dit jaar allemaal schuine verhalen.” Ondertussen heeft hij voor zichzelf bedacht dat hij afziet van het geplande verhaal van Koning Midas en kiest voor een sprookje met actueel karakter. Waaraan de toehoorders een actieve bijdrage kunnen leveren. Misschien door met z’n allen een regendans uit te voeren.

Groot Zwaaftink heeft besloten een verhaal te vertellen waaruit blijkt dat ook één persoon al een heleboel voor elkaar kan krijgen om het leven op onze planeet een stuk aangenamer te maken. Zonder inhoudelijk al te veel te verklappen wil Alfrink kwijt dat hij en zijn vrouw Gemma een poppenspel in petto hebben, getiteld De jongen die de wijde wereld in trekt. “De natuur speelt daar ook een rol in.” De vertellers benadrukken dat alle verhalen ook dit keer voor alle leeftijden zijn.

Wat de andere vijf aan het luisterpubliek te vertellen hebben, is nog onbekend. Bij het overleg worden wel alvast de schepen en de vertellers aan elkaar gekoppeld. Vernout kiest voor de Vleermoes, Alfrink voor de Allegonda, Groot Zwaaftink gaat zijn kunsten op de Walravina vertonen. Nieuw in de haven en dus op het festival is het schip Op Hoop van Zegen. (Even ben je geneigd ‘Op Hoop van Regen’ te lezen). Daar neemt een verteller plaats in de stuurhut, met maximaal tien, twaalf toehoorders eromheen. Op de overige schepen kunnen steeds zo’n twintig personen terecht.

Zorgvuldig wordt bepaald welk schip voor welke verteller het best geschikt is. Henk Mennes krijgt het Brugschip toebedeeld. “Hij is van ons de langste, dus je kunt hem de zeebenen toedichten.”

Vier vertellersnamen zijn er nog te noemen: Hanna’floor de Roos, Marjo Dames, Ailun Elzenga en Wim Wolbrink. “Iedereen met zijn of haar eigen stijl van vertellen,” zegt Groot Zwaaftink. Jan Alfrink vult aan: “De een met grote gebaren, de ander met weer wat kleinere.” 

Van de Velden: “Met deze lage waterstand, heb je ook de mogelijkheid om je verhaal op een strandje te vertellen. Of een deel ervan.” Het brengt Vernout meteen op een idee: “Daar kunnen wij dan misschien onze regendans doen.”

Verhalen aan boord. Museumhaven Zutphen, zaterdag 27 augustus van 13.00 tot 17.00 uur. Elk verhaal duurt ongeveer dertig minuten. Tussendoor is er een kwartier de tijd om van het ene naar het andere schip te komen. In de praktijk komt het erop neer dat het publiek naar eigen keuze bij vier vertellers kan aanschuiven. De toegang is gratis. Vrije giften zijn welkom. Aan boord van elk schip ligt een hoed waar het geld (graag contant!) in kan. Stichting Het Dagelijks Bestaan zorgt voor de catering.