Jeugdig journaille belicht het jaar 2050

Project Isendoorn biedt leerlingen havo-3 besef van duurzaamheid

Door Eric Klop

WARNSVELD – Op het Isendoorn College in Warnsveld bogen zo’n 45 leerlingen van havo-3, die vanaf komend schooljaar het vak Aardrijkskunde in hun profiel hebben, zich over duurzaamheid. Dat deden ze sinds de meivakantie met het maken van een fictieve krant uit of met het oog op het jaar 2050. De presentatie van de eindresultaten was vorige week. De echte krant nam bij een van de drie groepen een kijkje.

De leerlingen waren in duo’s aan de slag gegaan. Bevolkings-, voedsel- en energieaspecten dienden centraal te staan. Direct al bij aanvang van de presentaties doet zich een probleem voor. Niet alle kranten blijken gereed, constateert docent Iris Rozemuller die samen met collega Tom Heinen en student/stagiaire Maarten Westera leiding aan het project geeft. “Dat is niet volgens de afspraak”, zegt ze. “Ondanks drie mailtjes die ik jullie nog gestuurd heb.” De deadline blijkt dus niet door iedereen gehaald. In krantenland staat hierop niet zozeer de doodstraf, maar een ernstig gesprek met de hoofdredacteur mag de trage journalist toch wel verwachten. Op z’n minst….Hier hebben we echter van doen met pubers van 14, 15 jaar.

Na wat mailen en printen kan de les beginnen. De ‘kranten’ liggen duidelijk zichtbaar op tafeltjes of hangen aan de muur. “Welke producties zien er goed uit?”, vraagt docent Heinen zich af. “Zijn ze qua inhoud goed? Wat zijn mooie artikelen? Wat zijn de kenmerken?” Nou, de fictieve periodieken ogen in ieder geval prima. En met insteek of diepgang is doorgaans evenzeer weinig mis. Her en der komt naar voren dat het maken van een krant tot de mooiste ambachten ter wereld behoort. Maar dat is natuurlijk slechts een mening….

Superlang
De New Times, van 1 juni 2050 en gemaakt door Boaz en Rover, meldt op de voorpagina dat de bevolkingsgroei eindelijk daalt. ‘Na de superlange groei waardoor we nu met bijna tien miljard mensen zijn op dit ooit zo groene bolletje, wat nu is vergrijsd. We kunnen dit nog stoppen, maar gaat dat lukken? We moeten eerst streven naar de 8 miljard mensen, dit kan nog een tijdje duren’. Bovendien, zo staat verderop in de New Times te lezen, ‘voedsel en water zijn schaars geworden. De wereld moet nog wel veel veranderen als we duurzaam willen leven’.

Met De Teletaal van 17 juli 2052, glossy-achtig met witte letters op zwart papier, blikken Melda en Jasmijn terug op 2020. Dat veel mensen zich toen wel degelijk al bekommerden om de toekomst. Met hergebruik van kleding bijvoorbeeld. Of plastic tasjes van recycled materiaal waarvoor je moest betalen. Dat vond men zonde, zodat ze minder werden verkocht. De bijbehorende illustratie toont een fel rood plastic tasje van een drogisterijketen met het opschrift ‘deze tas is groen’… Ook boeiend is Future News; hét nieuws van de toekomst, waarin Thijs en Ivan onder meer onthullen dat er boven een schiereiland voor het eerst aliens zijn aangetroffen en dat een auto van hergebruikt plastic nu te koop is voor 2982,90 euro. Verder wordt Smac, het vleesafval in blik, compleet verboden vanwege giftige stoffen genaamd ‘gemofoiede’.

Hondsdolheid
Huub en Tijn ruimen in De wereld in 2050 een plekje in voor het positieve nieuws dat de bevolkingsgroei is gedaald met 37 procent en dat de plastic soep binnen een jaar is verdwenen. Helaas is er ook sprake van een nieuwe ramp: ‘Hondsdolheid is officieel in Europa. Eerste besmettingen ontdekt in Frankrijk. Een overdraagbare mutatie van de ziekte is ontstaan in China’. Een krant met de naam De Gelderlander ligt eveneens in de schappen. Yanick en Julian concluderen in de editie van 22 juni 2021 dat milieuactivisten nu heftiger bezig zijn dan ooit. En dat, met een sprong in de tijd, een student in 2048 uitvindt hoe zeewater drinkbaar is te maken. De niet verkeerd vormgegeven Achterhoek van 25 juni 2021 biedt dankzij Kaj en Rik eveneens een vooruitblik op het midden van deze eeuw. Hoe ziet het leven eruit van kinderen die nu geboren worden? Alle auto’s zijn in 2050 elektrisch. Overigens belooft een foto die het uitzicht vanuit de keuken in 2050 toont weinig goeds.

De havisten kijken met genoegen op het project terug. “We konden lekker zelfstandig bezig zijn en onze eigen gang gaan”, zegt Melda. Klasgenoot Thijs vindt het wel prettig dat hij nu niet per se in de klas hoefde op te letten. “Het is leuk werk om zo’n krant maken.” Yanick vond de opdracht interessant. “Iets heel nieuws, waar je een eigen draai aan kon geven. Zijn mede-hoofdredacteur Julian vond het echter wel lastig om een artikel te schrijven, ‘met in je achterhoofd dat het 2050 is’. Maar op basis van alle geluiden die vermoeden dat het er voor ons nageslacht niet bepaald florissant uitziet, zou je toch volop fantasie de vrije loop kunnen laten? Julian denkt even na, waarop hij bijkans een spijker op de kop slaat: “Dan had je in dit project ook géén krant kunnen maken. Want de aarde is er in 2050 niet meer…”

Zo ver zal het niet komen. Wel is de oneliner van Julian wellicht gespreksstof voor tijdens de picknick waarmee het project deze week wordt afgesloten. Of alle leerlingen maar zo duurzaam mogelijke hapjes willen meebrengen, roepen de docenten op. Wat ‘duurzaam’ in dit geval is? Toch nog weer een opdracht…