Van links naar rechts: Eva, Vincent en Floris. Foto: eigen foto
Van links naar rechts: Eva, Vincent en Floris. Foto: eigen foto

Een schot in de roos: kleiduivenschieten

Algemeen

Zomeractiviteiten voor jongeren in de Achterhoek, deel 9

Door Eva Schipper

HALLE - Met de jaren wordt het steeds populairder, ook onder de jongeren: kleiduivenschieten. Deze week heb ik samen met Floris en Vincent kleiduiven geschoten bij schietvereniging De Heide. Onder begeleiding van instructeur Martijn Wolsink mochten we 25 keer schieten vanaf vijf verschillende posities. Martijn is naast instructeur ook penningmeester en parcoursbouwer. De schietbaan is met het openbaar vervoer niet zo goed bereikbaar. Wel zou je met de bus naar Halle kunnen gaan. Vanaf daar is het nog ongeveer 25 minuten lopen. Een goed alternatief is natuurlijk de auto of de fiets. Het kleiduivenschieten is mogelijk op woensdag van 14.00 tot 20.00 uur en zaterdag van 12.00 uur tot 17.30 uur.

Voor iedereen die niet precies weet wat kleiduivenschieten is, zal ik het even kort uitleggen. Ik zal eerlijk toegeven dat ik het hiervoor zelf ook niet wist. Bij het kleiduivenschieten wordt er vanaf het veld een oranje schijfje, de kleiduif, uit een schietapparaat de lucht ingeschoten. Deze schijfjes kunnen van alle kanten in het veld komen. Van voren, schuin, hoog of laag, echt alles is mogelijk. Het is de bedoeling om zoveel mogelijk van deze schijfjes te raken. Wie aan het eind het vaakst raak geschoten heeft, is de winnaar. Martijn Wolsink: “Het leuke aan onze baan is dat we steeds het parcours veranderen. Om de zoveel tijd gaan we weer aan de slag met het bedenken van nieuwe schietposities. Op deze manier blijft de baan uitdagend voor iedereen.”
Bij schietvereniging De Heide staat, naast veiligheid, gezelligheid voor en na het schieten voorop. En dat merk je. Toen wij om 13.00 uur arriveerden in het clubhuis was het al aardig druk. In de kantine hing een gezellige sfeer en vanuit het veld hoorden we de knallen al. Tien minuten later was het zover. Toen stonden wij aan de rand van het veld. Na de nodige uitleg over het geweer en over de schiettechniek was het onze beurt. Het ging ons helemaal niet super slecht af. Al was het eerste schot nog best spannend. Je schiet met een hagelgeweer, dus er komt een aardig harde knal met terugslag vanaf. Gelukkig kregen we oordopjes van Martijn en aan de kracht ben je zo gewend. Uiteindelijk had Floris zestien punten, Vincent veertien en ik tien punten. Hoewel hierbij vermeld moet worden dat Floris een voorsprong had door meer dan tien jaar schietervaring.
“Het mooie van kleiduivenschieten is dat iedereen het kan”, zei Martijn. Daar voegde hij lachend aan toe. “Of ja, kunnen is misschien een groot woord, maar iedereen kan het wel proberen.” Je hoeft dus geen schietvergunning te hebben om met je vriendengroep een middag te schieten. Natuurlijk blijft het wel onder begeleiding van een instructeur. Wij vonden het alle drie super leuk, omdat het ook aardig competitief is. Bovendien doe je echt iets wat je normaal nooit zou doen. Ook leuk om te weten is dat de schietbaan verschillende arrangementen heeft. Bijvoorbeeld een BBQ arrangement of een arrangement met bitterballen. Toepasselijk sluit ik deze week af: kleiduivenschieten is voor mijn doelgroep een schot in de roos.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant