Henry de schilder

Henry de schilder

Het is weer voorjaar en dat betekent dat ons huis de jaarlijkse opfrisbeurt aan de buitenkant krijgt. In praktijk komt dat erop neer dat ik, staand op een ladder, rondom de woning al het houtwerk met een nat lapje afneem. In een ochtend tijd verdwijnen insectenvlekken, vogelpoep en spinnenwebben als sneeuw voor de zon en in de middag ziet dan alles er weer spik en span uit.

Boven op de ladder, met mijn neus op het houtwerk, glijden mijn gedachten af naar onze huisschilder. Iets meer dan twee jaar geleden kreeg ik op een middag een telefoontje van Henry Kramer. “Paul bedankt voor je jarenlange klandizie, maar daar komt een einde aan. Ik stop met de schilderszaak in Warnsveld, ik ga emigreren.” En na een verrassend gesprek was onze vaste schilder plotseling verdwenen. Hoe zou het nu met hem zijn? Is hij nog in het buitenland, of is hij inmiddels terug in de lage landen? Een zoektocht op internet brengt mij geen steek verder.

Maar dan vind ik toch nog een mailadres. En binnen een dag komt er antwoord, van 1000 km verderop en met een telefoonnummer. Een paar dagen later heb ik Henry aan de lijn. Het vergaat hem geweldig, in het oosten van Europa. In een klein dorpje aan de grens met Kroatië zijn Henry en zijn vriendin inmiddels eigenaar van 2200 vierkante meter grond. Compleet met een prachtig woonhuis, een grote nieuwe schuur en een boomgaard met appels, peren en perziken. Het leven is zo te horen goed op de poesta in het oosten.

“En Henry, is het daar niet een beetje eenzaam?” Dat blijkt gelukkig reuze mee te vallen. In het kleine dorpje met driehonderd inwoners wonen meerdere Nederlanders. In de hele regio zelfs meer dan duizend. “Als we er behoefte aan hebben is er aanspraak genoeg, maar liever praten we met Hongaren. Inmiddels spreek ik een paar woorden Hongaars, maar er zijn ook genoeg Hongaren die een woordje Duits spreken. Met de spaarpotjes die wij in Nederland opgebouwd hebben kunnen we hier geweldig en zeer aangenaam leven.”

En zo keuvelen we op deze zondagmiddag rustig verder. Henry heeft samen met zijn vriendin vorig jaar nog een camper gekocht om rustig te gaan toeren door Kroatië of Griekenland. Ver is het niet, dat ligt daar om de hoek.

Dus jullie worden samen oud in Hongarije? “De komende jaren wel iets ouder, maar als het kan willen we over een jaar of vijf verkassen naar het zuiden van Spanje. Dat lijkt ons heerlijk. De deur uitlopen, een duik in zee en een café con leche op een terras. Dat zien we wel zitten. Verder leven als god in Frankrijk, maar dan aan de Spaanse Costa.”