Elkaar ontmoeten in de verwondering
AlgemeenZUTPHEN - In Pakistan kon Mudassir zichzelf niet zijn. Als Ahmadiyya Moslim werd hij genegeerd, verguisd, onderdrukt. Hier stapt Mudassir op de fiets en wordt hij zomaar door voorbijgangers gegroet. Het voelt alsof hij de essentie van zijn religie eindelijk mag uitdragen, zijn levensstijl, gebaseerd op respect, liefde en dankbaarheid. Niet heel lang geleden ontmoette Mudassir zijn buddy Jeroen Jansen. Toch voelt het alsof de twee elkaar altijd al kennen.
Door Meike Wesselink
In dagelijkse dingen vinden de mannen elkaar; naar de markt gaan, eten proeven, muziek luisteren, praten over hun ouders en fotografie. Maar bovenal komen Jeroen en Mudassir elkaar tegen in de verwondering.
Op zijn manier voelde ook Jeroen zich onderdrukt in zijn werk als trainer en intercultureel coach voor het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA). Hij probeerde onder andere aan de interne samenhang van de instelling te bouwen, maar stuitte keer op keer op het politieke klimaat van de organisatie. “De beslissingen die het COA neemt zijn erg beleidsmatig, politiek getint. Daar liep ik als intercultureel coach ook steeds tegenaan. Om elkaar te kunnen vinden, moet je op de eerste plaats je vooringenomenheid uitschakelen. In de verwondering en de discussie kom je elkaar pas écht tegen. Maar als een organisatie zo is dichtgetimmerd met regeltjes en alles in vakjes stoppen, dan gebeurt er maar weinig. Twaalf jaar lang was ik trainer voor het COA en 20 jaar actief in verschillende functies, maar toen ik zelf buddy wilde worden en het COA me dat als professional verbood, werd het voor mij hoog tijd om op te stappen.”
“Neem China als voorbeeld”, nuanceert Jeroen zijn denkwijze. “Wil je het land leren kennen, dan is de meest voor de hand liggende stap om te onderzoeken wat de gewoontes zijn aldaar. Maar gewoontes, oftewel cultuur, is doorlopend onderhevig aan verandering. De relatie met mensen is een veel interessanter onderzoeksonderwerp. Daarbij is het de kunst om jouw standpunten los te laten en je open te stellen. De meeste mensen in Nederland zullen zich niet direct identificeren met klompen en kaas. Begin je een gesprek daar mee, dan wordt kennismaken al een stuk lastiger.” Mudassir vult aan: “Als jij vindt dat Nederlanders kil en koud zijn, dan heb je al een standpunt ingenomen. Natuurlijk kom je verschillen tegen als je in een land komt waar je nog niet eerder was, maar door te voelen, te ruiken en te proeven ontdek je pas echt wat er zich in een land afspeelt.”
Fotografie vinden Mudassir en Jeroen allebei fantastisch. Zo stappen ze geregeld op de fiets om samen te fotograferen en bekijken ze elkaars werk veelvuldig. Er borrelt een project op tussen de twee. De zintuigen gebruiken; het ruiken, voelen, horen en proeven en elkaar op die manier ontmoeten, willen de buddies vastleggen. Maar levert het niet een wat vreemd resultaat op om iemand te fotograferen die aan het luisteren is? Mudassir: “Iedereen kijkt op een andere manier naar een foto. Daarover kun je in discussie en ook dat levert dan weer bijzondere ontmoetingen op.” Jeroen: “Als we er allebei tevreden over zijn, gaan we de foto’s misschien wel exposeren, maar het is ons op de eerste plaats te doen om die verwondering vast te leggen. Dat is nog best een uitdaging.”
“Tussen 1974 en 1984 werd in Pakistan onder lid 295c een wet aangenomen die het niet-moslims verbood om Islamitische uitingen als begroetingen te ventileren. Van de honderden wetten die er in Pakistan zijn, is dit één van de weinige regels waar Pakistani zich wél nauwgezet aan houden. Aymadiyya Moslims zijn een zwaar onderdrukte minderheid in Pakistan en worden door de regering als niet-moslims bestempeld. In mijn land ben ik niets, terwijl de essentie van mijn geloof enkel liefde is. “Love for all, hate for none.” In Nederland heb ik eindelijk het gevoel dat ik mijn geloof kan naleven.” Het feit dat Mudassir dit alles zomaar durft te zeggen, bewijst dat hij zich eindelijk volledig vrij voelt. Jeroen is er even stil van.
De toekomst ligt open; voor Mudassir, én voor Jeroen. “Ongetwijfeld gaat mijn pad weer richting interculturele thema’s. Op dit moment vind ik het vooral interessant om met Mudassir als buddy te onderzoeken hoe we elkaar steeds opnieuw tegenkomen en vinden.
Wil je in gesprek met Jeroen en Mudassir of met een van de vele andere buddies? Zie de site voor meer informatie.
