Wegafsluiting Kerkpad (2)

Wegafsluiting Kerkpad (2)

Ik ben opgegroeid op het platteland in Twente en over het boerenerf van onze buurman fietsten dagelijks tientallen kinderen naar de dorpsschool. Dat was nét iets richter dan via de openbare weg. Het boerenweggetje werd opeens een paar weken afgesloten voor verharding. Na afloop belde de boer persoonlijk alle passanten op met de mededeling dat ze weer van harte welkom waren om van het inmiddels geasfalteerde weggetje gebruik te maken. Zonder fietsers over zijn erf vond hij het veel minder gezellig. We praten over de jaren 70 en 80.

Met die informatie in mijn achterhoofd schreef ik vorige week een column over het afsluiten van het Kerkpad. Niet door de gemeente, maar door aanwonenden, want zij ondervinden veel hinder van brutale fietsers en wandelaars. De voorstanders van afsluiting wisten mij, nadat het Contact in de bus rolde, dan ook snel te vinden, de mailbox stroomde over. En het goede nieuws is dat er weliswaar verontwaardiging was, maar dat we respectvol met elkaar hebben gemaild.
Een van de verwijten richting de media is dat er doorlopend een verkeerd beeld wordt geschetst over de historie van het Kerkpad. Het pad naar de hervormde kerk in Warnsveld liep nooit over deze boeren erven. Het pad loopt historisch gezien vanuit Warnsveld, over het witte bruggetje, naar de Voorsterallee en daarna rechtdoor langs Huis den Dam naar Eefde. Het Twentekanaal was nog niet gegraven. Nu ben ik geen historicus, maar als ik op de oude kaarten kijk lijkt mij dat best aannemelijk.

De boeren beweren dat de gemeente Zutphen in 2018, zonder overleg met de aanwonenden, het pad over de erven plotseling tot openbare weg heeft getransformeerd. Dan kan ik mij die frustratie wel voorstellen. In de jaren 70 en 80 werd op de boeren erven nog gewerkt met kleine tractoren, maar dat is nu wel anders. Alles moet groot en alles moet veilig. Is het dan nog wel van deze tijd als wandelaars en fietsers zich ongestoord over deze erven mogen verplaatsen? Ik heb begrepen dat ze dat recht nu nog hebben, en daar dan ook dankbaar gebruik van maken. En als zo'n boze boer dan gedrag vertoont dat door anderen als agressief wordt ervaren, dan is het hek letterlijk van de dam. Elkaar lekker irriteren is het gevolg, met een hoop emotie en veel incidenten die niet controleerbaar zijn.
De komende weken is de gemeente aan zet, maar die kan natuurlijk ook gewoon wachten tot het eerste ongeluk gebeurt. De boeren zijn overigens nog steeds genegen om na te denken en te praten over een alternatief wandelpad. Ook het Waterschap heeft al aangegeven open te staan om mee te denken. Gelukkig maar, het begin naar een oplossing is in zicht.

Reageren? contact@bombeld.nl