Merel Hubatka staat met beide benen in de stad Zutphen

Afgelopen jaar startte turbulent met benoeming tot Stadsdichter en publicatie van mijn debuutroman NORMAN bij uitgeverij Wereldbibliotheek. Met mijn roman belicht ik op heel persoonlijke wijze een vergeten deel van onze koloniale geschiedenis; Nederlands falen in Nederlands-Nieuw-Guinea en de nasleep daarvan, de onderdrukking van Papoea's die helaas tot op heden voortduurt.

Mijn geboorteland ligt aan de andere kant van de wereld, een groot deel van mijn jeugd bracht ik door rond Zutphen. Het Stadsdichtersschap zet mij met beide benen in deze stad. De uitnodiging tot dichten maakt dat ik met andere ogen kijk, zoekend naar schoonheid in oude gevels en mistige wateren. Maar meer nog in alle initiatieven die Zutphen rijk is, de bereidheid tot samenwerken, de contacten die dat oplevert en de sociale betrokkenheid van velen. Zutphen is groots in haar compactheid; met één tussenpersoon ken je iedereen, maar tegelijk ervaar ik het sinds ik projectleider bij Buddy to Buddy ben ook als een wereldstad, een stad waar vele culturen samenkomen.

Met poëzie, het koor Zutphen Zingt Werelds, trio Daybreak of de band JazzTrack sta ik op podia, maar andere mooie initiatieven en inspirerende mensen een podium geven in de krant is ook geweldig om te doen. Zo'n ontmoeting maakt het meeste indruk als je daarbij uit je eigen comfort zone moet komen. Dat gebeurde door een duik te nemen met winterzwemster Merlijne Opstal in de koele wateren, zeg maar gerust ijzige wateren van Bussloo.

Ik wens u een nieuw jaar vol inspirerende contacten.