Zutphense Leeuw september 2019: Ineke Hissink - 'Begrip, verantwoordelijkheid en vrijheid horen bij elkaar'

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense leeuw is een schriftelijke onderscheiding voor deze helden. De Zutphense Leeuw van september was Ineke Hissink.

Ineke Hissink-Kapper (50) is een leeuw die net vijftig is geworden. Met haar passie voor de thema's vrijheid en cultuurhistorie, pendelt ze tussen stad en platteland. Ze heeft een bovengemiddeld programma en functioneert het beste als ze wat te doen heeft. Bij het opsommen van haar bezigheden komt ze vingers tekort. "Ik heb een heel relaxed leven."

"Ik ben bestuurslid Comité Herdenkingen gemeente Zutphen, bestuurslid Historische Vereniging Zutphen, VVV-stadsgids Zutphen, voorzitter Stichting Open Monumenten Comité Zutphen, teamlid van de wijkraad Warnsveld en lid Lionsclub Bronckhorst. Ook ben ik kerkrentmeester en bestuurslid van de Oranjevereniging geweest. Daarnaast ontvang ik samen met mijn man René al zo'n 25 jaar schoolklassen op onze boerderij Klein-Graffel. Ook werk ik drie dagen per week als personeelsadviseur voor een groot assurantiekantoor.

Iets terug doen voor de omgeving waarin je opgroeit leerde ik al toen ik klein was. Noaberhulp was toen heel gewoon. Ik groeide op een boerderij in het buitengebied van Vorden. Mijn vader was melkhandelaar en had melkwijken in Vorden, Warnsveld en Zutphen. Door hem te helpen kwam ik al vroeg in contact met zowel platteland als stad. De bewoners en de diverse woonwijken, monumenten en gebouwen vond ik intrigerend. Ieder gebouw haar eigen bewoners met een eigen verhaal: één en al geschiedenis. Geschiedenis was vroeger al mijn passie. Als kind las ik zeven boeken in de week, vooral oorlogsboeken.

Tijdens een V1 bombardement op de Molenbult in Warnsveld op 28 maart 1945, kwamen mijn nog jonge oma en overgrootouders om het leven. De boerderij werd totaal verwoest. Over deze gebeurtenis werd bij ons thuis niet veel gesproken, maar ik voelde des te meer de enorme impact en het belang van vrede en veiligheid.

Bij toeval stuitte ik in het archief op een verhaal met foto over Warnsveld en mijn opa Kapper. Het is slechts een paar jaar na de oorlog, maar de blijheid en positiviteit die hij uitstraalt op die foto, na alles wat hij had meegemaakt, vind ik bijzonder knap. De moed van mensen om weer door te gaan, de schouders eronder te zetten in tijden van tegenslag, is soms verbazingwekkend. We kunnen heel veel leren uit het verleden. Door de geschiedenis te kennen krijg je begrip, kom je erachter waarom mensen zijn zoals ze zijn.

Cultuurhistorie en vrijheid zijn mijn hoofdthema's. Het doet me soms pijn in het hart dat vrijheid steeds minder gedragen wordt. Je hoeft er niet iedere minuut bij stil te staan, maar vrijheid is het kostbaarste wat er is. Een regenboogvlag zou niet nodig moeten zijn.

Ik heb genoeg meegemaakt in het leven om te zeggen dat toeval niet bestaat. Hoe verweven en verbonden wij allemaal met elkaar zijn, dat houd je niet voor mogelijk. Ook stad en streek zijn nauw met elkaar verbonden, maar dat beseft helaas niet iedereen. Het landschap, het boerenbedrijf, moeten we koesteren en in stand houden. Er wordt vaak naar de boeren gewezen, daar word ik weleens moedeloos van. Als we zo doorgaan is er over veertig jaar geen boer meer in Nederland.

Vrijheid is een groot goed, maar we zijn ook verantwoordelijk voor elkaar. Willen wij stad én platteland behouden moeten wij gezamenlijk onze verantwoordelijkheid nemen. Dat kan heel makkelijk als iedereen stopt met alles waar 'te' voor staat, zoals teveel vliegreizen, maar ook teveel vlees eten. Tevreden zijn met ietsje minder is beter voor ons milieu. Begrip, verantwoordelijkheid en vrijheid horen bij elkaar en zijn de basis voor onze toekomst.

Je zou het misschien niet zeggen, maar ik heb een heel relaxed leven. Ik geniet van alle momenten. Het leven is verrukkelijk, als je de kleine genietmomentjes kunt waarderen. Je moet je vrijheid wel kunnen zien. Ik zit graag op een bankje en kijk naar de koeien. Even vijf minuten bij elkaar zitten, meer is dan niet nodig."

Kent u ook een Zutphense Leeuw? Laat het ons weten via redactie@contact.nl