Tiende editie festival voornamelijk in Dat Bolwerck en Hanzehof

ZUTPHEN - Zij het in een iets meer afgeslankte vorm; het Cellofestival afgelopen week was er niet minder verrassend om. Meest besproken was misschien wel de Sheng, het indrukwekkende Chinese mondorgel, met veel toewijding bespeeld door de musicus Wu Wei die het instrument zo aanpaste dat het bereik in toon en volume heel divers klonk; van ragfijn tot snerpend hard.

Door Meike Wesselink

Tijdens de try-outs en presentaties in Dat Bolwerck (Atlas Lab) konden bezoekers al kennismaken met het bijzondere instrument dat qua werking te vergelijken is met een mondharmonica en qua formaat en uitstraling wel wat van de panfluit heeft. Bach, die veel van zijn werken speciaal voor orgel componeerde, zal zijn borstelige wenkbrauw vol verbazing hebben opgetrokken bij het horen van een van zijn composities met de Sheng. Een prima alternatief overigens voor het traditionele orgel en heel wat gemakkelijker mee te nemen. Misschien ook wel daarom liet Wu Wei zich afgelopen week meerdere keren zien op diverse podia. Het instrument echter bestaat al meer dan drieduizend jaar en is in Chinese orkesten een heel gebruikelijk onderdeel.

Meerdere wereldse instrumenten kwamen tijdens het Altas Lab voorbij. Joël Bons die de musici en studenten begeleidde in het zelf componeren van stukken met cello in combinatie met wereldse instrumenten als de shakuchachi (Japanse bamboefluit), kemençe (Turkse lier) en de duduk (Armeens blaasinstrument) kwam speciaal op uitnodiging van Jeroen den Herder naar Zutphen en had Dat Bolwerck tot zijn beschikking om zijn musici uit te dagen mee te doen aan het experiment om oosterse en westerse musici en instrumenten bij elkaar te brengen. Geestelijk vader van het Cellofestival Jeroen den Herder: "Joël doet dat al langere tijd en hij weet zijn studenten echt uit te dagen om tot iets te komen. Het hoeft niet altijd meteen briljant te zijn, het gaat echt om het experiment en voor bezoekers is het heel aardig om dat te kunnen meemaken." Na vier dagen Atlas Lab, was zaterdag het slotconcert te zien in Dat Bolwerck.

Werelds klonk ook de Letse celliste Madara; een engelachtige verschijning in folklore. Klassiek opgeleid, onder andere door Jeroen den Herder, die vrijdag in de Buitensoos haar positieve boodschappen de zaal in zong met zéér fijn stemgeluid, zichzelf begeleidend op een hypermoderne cello, zonder klankkast, maar wel elektrisch versterkt. Een beetje poppy, een beetje lounge-achtig en soms vól dankzij de sampler die ze keer op keer liet rondzingen. Madara was vorig jaar een van de finalisten voor het Eurovisie Songfestival, maar haalde die finale niet. Des te leuker om haar alsnog te ontmoeten in Zutphen.
Zo ook Fuse die dezelfde avond het hoofdprogramma vormde in de Buitensoos; een jonge, hippe Amsterdamse zesmansformatie met violen, altviool, cello, contrabas en slagwerk. Allen klassiek opgeleid, ook met een compleet eigen geluid door de mix van composities in de stukken, afgewisseld met jazz, folklore, gipsy en improvisatie. Deze jonge mensen met ook nog eens een grote showbizzfactor zweepten de zaal flink op. Uitvoeringen wisselden zich dit jaar voornamelijk af in Dat Bolwerck en de Hanzehof. Dat Bolwerck daarbij als educatief centrum, de Hanzehof als podium voor de hoofdacts. Wouter Hooijmans, sinds dit jaar voorzitter van het Cellofestival: "Ook gedurende het jaar willen we meer programmeren in de aanloop naar het tweejaarlijkse festival."

"We hopen bezoekers daarmee te prikkelen en meer bekend te maken met de muziek die tot op hoog niveau wordt beoefend. Dat vraagt ook wat oefening van het gehoor en daar willen we Zutphen graag wat vertrouwder mee maken onder het motto 'Cello's in Zutphen'. In het voorjaar hebben we met een concert al een voorproefje gegeven naar het festival en we denken erover om ook een winterconcert te organiseren. Masterclasses, workshops en uitvoeringen blijven gedurende het jaar te volgen en beleven bij de Cello Academie in Dat Bolwerk. Op deze manier hopen we nóg meer in te zetten op kwaliteit."