Column Paul Bombeld - De kinderboerderij

De kinderboerderij

De stemming zit er goed in. Het is een heerlijke woensdagochtend op kinderboerderij De Schouw. En ik zit in de grootste dierentuin van Zutphen met een grote groep medewerkers gezellig aan een picknicktafel aan de koffie. Naast mij zit Dick uut Vorden. Op zijn pet staat 'Ik bun un Achterhoeker'. Dat kan hier gewoon.
Voor een foto voor het Contact was ik hier op een zonnige middag in het voorjaar te gast en ik keek werkelijk mijn ogen uit. Hier waren wel honderden bezoekers. Vaders en moeders, opa's en oma's en heel veel kinderen. En dat hele spulletje rent dan enthousiast door elkaar. Beheerder Elsbeth reageerde op mijn verbaasde blik. 'Dat is altijd zo op mooie dagen. Even kijken naar de geitjes, het varken of de paarden en natuurlijk even naar een konijntje. Zo gedurende het jaar komen hier wel zo'n vijftigduizend bezoekers. We zijn een hele populaire bestemming. Vooral op woensdagmiddag, dierenknuffelmiddag.' En dat dankzij de geweldige inzet van tientallen cliënten van Zozijn, die hier iedere werkdag de handjes uit de mouwen steken. En dan zijn er natuurlijk nog andere vrijwilligers voor moeilijke technische klusjes en op weekenddagen.
Na de koffie mag ik mee met Edwin, vandaag verantwoordelijk voor het voeren van de konijnen. En dat gebeurt zeer zorgvuldig. Ieder voerbakje met oude brokjes wordt keurig geleegd, meerdere keren grondig gereinigd en dan komt er een maatbeker tevoorschijn met brokjes. 'Hoe weet je nou hoeveel brokjes in ieder bakje moeten?', vraag ik hem. Edwin zegt niet veel, maar wijst geconcentreerd naar de maatbeker. En dan wijst hij naar een hoekje waar een blauwe punaise in het hout zit. Aha, ik zie het, brokjes tot het blauwe lijntje bij een blauwe punaise en anders een andere maatbeker met een lijntje in een andere kleur. Weer iets geleerd.
En dan zie ik een hok met het opschrift 'dieren op vakantie'. 'Hier zitten de kleine huisdieren waarvan de baasjes er even niet zijn,' zegt Elsbeth die komt aanlopen. 'En bij de Schouw worden ze dan een paar weken liefdevol verzorgd. En soms willen mensen ook helemaal van hun huisdier af. Dat kan ook bij ons tegen een vergoeding. Deze afstandsdieren verkopen wij dan weer.'
Bij mijn afscheid maak ik nog even een praatje met een jong gezin op een bankje. Dit is de familie Haaring uit Hamburg. Ze logeren een weekje bij oma in Vorden en telkens als ze in Nederland zijn maken ze met de kinderen een uitstapje naar de kinderboerderij in Zutphen. 'In Hamburg moeten we 40 minuten met het openbaar vervoer om bij een kinderboerderij te komen.' Tja, zo'n grote stad is ook niet alles. Dan hebben de bewoners van het Waterkwartier en de Zuidwijken het toch stukken beter voor elkaar.