Column Henrieke Schoonekamp - Vakantie

Vakantie

Het grootste gedeelte van mijn leventje heb ik in Zutphen gewoond. Ik loop, fiets en rij hier dus al behoorlijk wat jaren rond. En durf te zeggen dat ik best wel veel mooie en bijzondere plekjes ken in onze stad. Ongetwijfeld zijn er nog verborgen pareltjes waar ik het bestaan niet van weet, maar dat maakt het leuk om steeds een ander pad in te slaan of ergens om een hoekje te kijken. Er zijn heel veel mooie plekjes om even te gaan zitten. Op het muurtje bij de haven. Langs de IJssel, al dan niet op een terras of gewoon met je achterste in het gras. Op de markten of langs de Berkel, genoeg mooie plekjes zijn er hier.

De laatste jaren ben ik echter steeds verbaasd over een plaats waar mensen hun stoeltje neerzetten. Op de Houtwal. Hele kuddes campers komen naar Zutphen gereden en installeren zich dan op de Houtwal. Daar zijn ook officiële camperplaatsen. Dat mensen naar Zutphen komen, dat begrijp ik wel. Het is toch ook prachtig hier? En rondtrekken met zo'n camper, dat zal vast ook fantastisch zijn. Maar ik heb in al die jaren dat ik in Zutphen woon werkelijk nog nooit gedacht: en nu ga ik met een stoeltje op de Houtwal zitten. Daar is toch niks moois aan? Van al die mooie plekken die we hebben om even te gaan zitten, dan toch niet op de Houtwal? Ik heb eens op internet gekeken naar ervaringen van bezoekers van de Houtwal camperplaatsen. En de plekken zijn populair omdat ze zo goedkoop zijn en dicht bij het centrum liggen en lekker veilig naast het politiebureau (maar de politie maakt wel herrie als ze met sirenes rijden…).

Maar ja, iedereen viert vakantie op zijn of haar eigen manier. Afgelopen week op weg naar Friesland zag ik heel veel volgepropte auto's, al dan niet met een aanhangwagen, vouwwagen of caravan er achter. Huilende kinderen op de achterbank, ouders oververhit achter het stuur. Een plaatje dat herinneringen opriep, want als kind gingen wij ook kamperen. Aanhangwagentje mee, grote tent er in en dan op weg naar Denemarken. Voor we bij de Duitse grens waren hadden broer en ik het snoep al op. Heerlijke vakanties.

Of ik nog weg ga? Nee, ik sla over, ik kan niet weg helaas. Maar ik geniet wel van alle vakantieverhalen om me heen. En als ik de vakantie toch heel erg ga missen, dan weet ik wel wat ik ga doen. Dan pak ik mijn klapstoeltje en loop ermee naar de Houtwal. Om vervolgens daar met m'n derrière in het stoeltje neer te ploffen voor mogelijk de ultieme vakantie-ervaring en het best verborgen pareltje van Zutphen…