Afbeelding

Column Paul Bombeld - Slenteren door de sluis

Algemeen

Slenteren door de sluis

Er belandt een uitnodiging in mijn mailbox. Ron Maalderink nodigt mij uit om zaterdag naar de Dag van de Bouw te komen. En dan vooral naar Eefde, waar de poorten rond het sluizencomplex geopend zijn. Ron is daarbij betrokken als projectcontroller, maar evengoed als geïnteresseerde, laat hij mij tijdens de daaropvolgende mailwisseling weten. 'En we verwachten veel publiek'.

Het is kwart voor tien als ik op de fiets stap. Met stevige bergschoenen aan mijn voeten, want het heeft vannacht flink geregend. Mijn gestuntel begint al op de Kapperallee bij de spoorwegovergang. Daar blokkeert een groot hek de doorgang en kan ik niet verder. Op het feestterrein is het is al behoorlijk druk, maar het is professioneel geregeld. De tientallen medewerkers staan keurig op hun post en de 'gratis koffie-voorziening' in de cateringtent heeft de leut al klaar. Perfect.
Hier begint mijn rondleiding met een goed gesprek met heel veel bekende gezichten. Het hoogtepunt voor mij is tevens het dieptepunt van de dag, in kleine groepjes mogen we een kijkje nemen in de nieuwe sluisbak. Bovenaan de trap draait mijn maag een beetje om. Oei wat sta ik hoog of -zo u wilt- wat is de bak diep. Ik daal af. Met al die regen van de afgelopen uren is het daar beneden niet droog. Bijna overal staat wel een laagje water. Met mijn bergschoenen is het goed te doen en slimmeriken lopen natuurlijk op laarzen.

Hier beneden is het werkelijk onvoorstelbaar. Wat is deze bak ongelofelijk hoog en vanuit beneden gezien ongelofelijk lang. In groepjes vertellen de medewerkers enthousiast over de werking van de sluis. De zogenaamde puntdeuren bij de Kapperallee en de unieke segmentdeur aan de Almense kant. Het waterverval in de sluisbak is zo groot dat als het water in de IJssel extreem laag staat de nieuwe sluis het nog moeiteloos aan kan. En als het nóg lager staat dan ligt het niet aan de sluis, want dan kunnen de schepen niet meer varen op de rivier. Helemaal onderin de sluisbak bij de sluisdeuren staat een oudere gids, niet zo bespraakt. Ik vraag hem naar zijn bijdrage. 'Ik kom uit Krimpen aan den IJssel, ik heb in de werkplaats de sluisdeur gelast. Vandaag sta ik hier in mijn vrije tijd.' Kijk, dat vind ik nou geweldig. Geen gladde praatjes, maar een verhaal van vakmensen uit de praktijk.

Op de terugweg naar Warnsveld blijf ik nog zitten met een vraag. Het hele jaar is de bouwplaats afgeschermd met hoge schotten zodat ik geen donder kan zien als ik daarlangs fiets. En vandaag gooien ze de deuren open en is iedereen welkom. De uitleg vandaag was wel heel duidelijk, maar soms begrijp ik het niet helemaal.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant