Column Henrieke Schoonekamp - IJdel

IJdel

IJdel? Nee dat ben ik niet. Vind ik zelf. Ik vind hakken leuk, maar gympen ook. Spijkerbroek of jurkje, draag ze allebei. Ik smeer wel crèmes, maar niet overdreven en hoewel ik een hekel heb aan winkelen zorg ik er toch voor dat ik wat leuks in de kast heb hangen om aan te trekken. Ik wil wel een beetje leuk voor de dag komen. Maar ijdel? Nee, dat niet.

Wat ik nooit zou doen is zonder make-up de deur uit. Zo heel veel smeer ik niet op, maar wel altijd een beetje oogschaduw en mascara zodat ik er wat frisser uitzie. Wat ik ook nooit zou doen is in een trainingsbroek de straat op. Als iemand anders het doet dan stoort me dat helemaal niet. Maar ik zou het nooit doen.

Het werd weer eens tijd om te zwemmen. En zwemmen, da's in de zomer makkelijker dan in de winter. Het zwemmen zelf niet, maar het omkleden wel. In de zomer is het na het zwemmen snel afdrogen, elastiekje in haar, jurkje aan, slippers aan en wegwezen. In de winter begint het ook met afdrogen. En dat lukt altijd maar deels in zo'n hokje. En dan moet ik sokken aandoen terwijl de vloer helemaal nat is en m'n kleren krijg ik amper aan omdat m'n lijf nog te vochtig is. Wat een gedoe.

Nou wint de zin om te zwemmen het van de tegenzin van omkleden in een te klein hokje. Voor ik naar het zwembad ga haal ik uiteraard eerst de make-up eraf. Maar ik besluit een stapje verder te gaan. Namelijk om in mijn trainingsbroek naar het zwembad te gaan. Veel makkelijker dan een spijkerbroek. Maar ja, dan moet ik dus wel zo over straat lopen. Ik besluit het er op te gokken, dat ik geen bekenden tegen kom. En omdat het met bakken de lucht uit komt ga ik met de auto. Als ik de deur uitloop, spichtig om me heen kijkend zie ik de buurman zwaaien. Shit, ik ben gezien. Snel de auto in. Waar ik zie dat er bijna geen benzine meer in de tank is. Eerst dat maar aanvullen. Terwijl ik sta te tanken komt er een collega bij de pomp naast me staan. En als ik wil betalen kom ik binnen nog een bekende tegen. Ik schaam me rot in m'n trainingsbroekje zonder make-up op. Snel naar het zwembad. Waar het inderdaad heel makkelijk is om een trainingsbroek te dragen in plaats van een spijkerbroek. Maar die ik wel weer snel aan ga doen als ik thuis ben. Maar eenmaal thuis kom ik erachter dat ik mijn huissleutel binnen heb laten liggen. En uiteraard is iedereen met mijn sleutel niet te bereiken. Anderhalf uur zit ik in m'n trainingsbroek op het bankje voor mijn huis. En zie veel, heel veel bekenden. Die mij ook zien, met m'n zwembadhaar, zonder make-up en trainingsbroek.

Zucht… Ben toch ijdeler dan ik dacht kennelijk. Volgende keer gewoon weer in spijkerbroek moeilijk gaan doen in een zwembadhokje!