Gerrie Meijboom: ‘Herinneringen moet je delen’. Foto: Alize Hillebrink
Gerrie Meijboom: ‘Herinneringen moet je delen’. Foto: Alize Hillebrink

Zutphense Leeuw mei 2019 - Gerrie Meijboom: ‘Je krijgt het mee met de pap’

Algemeen De Zutphense Leeuw

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Gerrie Meijboom.

Gerrie Meijboom (69) is geen stilzitter, behalve als ze achter de computer zit. Ze is autodidact computerdeskundige en maakt historische presentaties en virtuele wandelingen. "Ik vind het belangrijk dat het verleden wordt herinnerd zoals het was." 

Mijn moeder was 38 toen ze mij kreeg. Mijn ouders hadden niet meer op mij gerekend, maar ze waren wel ontzettend blij met mij. Mijn broer is een oorlogskind, van '41 en mijn zus van '44. Ik ben geboren in '49. We zijn allemaal in de Hoven geboren en opgegroeid.

De oorlog was regelmatig onderwerp van gesprek. Zeker als de maanden september en oktober eraan kwamen, vanwege het bombardement op Zutphen en het opblazen van de munitietrein. Mijn ouders, grootouders, ooms en tantes moesten evacueren. Met paard en wagen gingen ze naar Voorstonden. Het delen van herinneringen werd al vroeg bij ons gedaan.

Ik ben lid van het Comité Herdenkingen en heb mij ingezet voor de herdenking in de Hoven die begin april voor het eerst plaatsvond. Ook heb ik samen met mijn nicht Gerrie Willemsen een digitale oorlogspresentatie gemaakt. Het verhaal van de mobilisatie, de oorlog en de bevrijding. De film is al vaak gepresenteerd. Er is ongelooflijk veel belangstelling voor.

Vorig jaar kreeg ik via via een doos vol oude 16 mm films uit de nalatenschap van de Hovense kruidenier Van Laar. Het bleken unieke opnames, onder andere uit mei 1940, kort nadat de Duitsers Nederland bezetten. Het duurde even voor ik iemand vond die een projector had waarmee we de beelden konden bekijken. Avond aan avond hebben we hier in de keuken zitten kijken. Ik heb het allemaal gedigitaliseerd. Later heeft het Gelders Archief dit overgenomen.

Ik ben een autodidact computerdeskundige en geef computerhulp op afstand. Via TeamViewer meekijken in de computer van de hulpvrager. Met name ouderen vinden het soms lastig om met computers om te gaan.

Bezig zijn, dat doe ik het liefst. De historische vereniging, open monumentendag, Museum Boer Kip, uitjes organiseren voor een groep alleengaanden. Ik ben geen stilzitter, behalve achter de computer dan.

In mijn werkende leven werkte ik onder andere in de gezondheidszorg. Het zorgende zit in mij. Wij zijn thuis opgevoed met de regel: je helpt elkaar omdat het moet. Mijn ouders hebben het ons voorgeleefd en dan krijg je het mee met de pap. Ik word er blij van als ik anderen help.

We hebben ook een virtuele wandeling gemaakt over de oude tuinderswijk de Mars. Over de tijd dat er nog stadsvijvers waren in het Coenenspark waar werd gezwierd als er ijs lag. De Mars had een rijk verenigingsleven.

Nu is de Mars weg. Het hele hart is weggehaald. Aan de historie is geen recht gedaan. 'Waarom?', vraag je je af. Ons doel is om een stukje herkenning terug te geven. Dat wat afgebroken is en nooit meer terugkomt. Zodat de herkenning blijft. Dat mensen denken: het was toch wel een prachtige wijk.

Gelukkig is de Hoven altijd bewaard gebleven, al ligt 'de Heuve aan de laatste tit'. Dat betekent dat het kleinste biggetje aan de laatste tepel ligt. Zo is het altijd geweest.

We zijn nu bezig met een interactieve presentatie over de Hoven. Wie was wie. In de Hoven had iedereen een bijnaam. Ondertussen woont er veel import, maar het is verbazingwekkend hoeveel belangstelling de nieuwe inwoners hebben voor het verleden. Ik vind het belangrijk dat het verleden herinnerd wordt zoals het was.

Ik woon wel in Zutphen, maar mijn hart ligt in de Hoven. Ik kom er wel drie keer per week. Ik ken er iedereen en iedereen kent mij. Het 'Heuvense' taaltje, het is zo vertrouwd. Het liefst zou ik terug verhuizen. Ik ben er best trots opdat ik een Heufse ben.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant