Column Paul Bombeld - Gastvrij op GGNet

Gastvrij op GGNet

Op het terrein van GGNet staat een klein kapelletje. Mevrouw Bombeld en ik lopen daar wel eens langs als we een frisse neus gaan halen. Even door het Veldese bos, over het terrein van GGNet en dan via de Bieshorstlaan terug naar huis. Of de kapel nog gebruikt wordt ontgaat ons als buitenstaanders. Maar daar kwam afgelopen december verandering in.

Tijdens het schrijven van de kerstkaarten vraagt mevrouw Bombeld of zij de kaart voor Wilco, vriend en bewoner van GGNet, per post moet sturen of dat ik deze ga brengen. Ik kies voor het laatste, want hij vindt het altijd leuk als er iemand op bezoek komt. En ik kom daar graag, Wilco is een intelligente en geïnteresseerde man, we voeren altijd leuke gesprekken en de koffie smaakt prima. Veel bezoek krijgt Wilco niet, maar deze keer is er toch iemand. Een man, rond de 35 jaar met zo'n moderne baard. Het is Jan Willem van de Dienst Geestelijke Verzorging. 'Maar voor veel mensen hier ben ik gewoon 'de dominee'.' Wat volgt is een boeiend gesprek. Bij het afscheid nodigt hij mij van harte uit eens een bijeenkomst in de kapel bij te wonen. Wilco is ook welkom, maar die wil er niets van weten.

En zo belandden mevrouw Bombeld en ik op kerstavond in de kapel op GGNet. Groot is het er niet, zo'n 50 bezoekers is wel het maximum. Voor ons als buitenstaanders was het een bijzondere, zelfs interactieve viering. De voorganger leest iets voor vanaf het altaar en als een van de bezoekers van de bijeenkomst daar iets van vindt roept hij of zij dat vanuit de kapel gewoon terug. Niemand kijkt vreemd op, zo gaat dat daar gewoon. Ik zie dat een bezoeker te laat binnenkomt, neerploft op een stoel en zijn muts ophoudt. Op de uitnodiging zelf een Bijbelverhaal voor te lezen trekt hij zijn muts af en loopt naar voren. Het voorlezen gaat geweldig en foutloos. Ik kijk vol bewondering toe. De jongeman neemt weer plaats op zijn stoel en zet zijn muts weer op. Hij blijft nog vijf minuten zitten, staat op en vertrekt. Niemand kijkt verwonderd, de viering gaat gewoon door.

De afgelopen week hebben Jan Willem en ik nog even een kopje koffie gedronken. Hij is er niet om zieltjes te winnen. Zijn opdracht is mensen geestelijke ondersteuning te bieden in een moeilijke periode van hun leven. Een bezoek aan het kapelletje op zondagmorgen om half elf kan een prima reden zijn om het bed uit te komen. En de bijeenkomsten zijn er niet alleen voor bewoners van GGNet, ook buitenstaanders zijn van harte welkom. Er ging een warme wereld voor mij open en ik keek mijn ogen uit.