- 'Iedereen wordt blij als ik vertel over mijn naam'

Ze is er nu al aan gewend. Terwijl ze vier maanden geleden nog geen flauw idee had dat ze vanaf 2019 met een andere naam door het leven zou gaan. Gloria Bruijsten heette tot iets meer dan een maand geleden nog Mariëtte, de naam die haar ouders haar gaven. Ze werd vernoemd naar haar tante Jet, die al voor haar geboorte overleed. "Het was een beetje alsof ik haar leven nog waar moest maken." Gloria had nooit serieuze plannen gehad om haar naam te veranderen, maar tijdens een cursus begin november stelde zij de vraag 'Hoe zit het met de energie van namen?' De cursusleidster vroeg haar hoe haar naam voelde en toen realiseerde ze zich dat haar naam een wat zware lading had. Op de vraag 'Hoe zou je dán willen heten?', kwam uit het niets de naam Gloria bij haar op. Het voelde goed om die naam aan te nemen en ze besloot om dat in februari op haar verjaardag te gaan doen. Maar zoals het leven gaat, liep het een beetje anders. Iedere ochtend schrijft Gloria op wat haar wensen zijn voor die dag, waar haar dromen liggen en waar ze naartoe wil groeien. Maar op 31 december kwam ze gewoon niet tot schrijven. Ze besloot om dan maar over haar nieuwe naam te gaan schrijven en het werd haar al snel duidelijk dat ze niet hoefde te wachten, maar vanaf dat moment Gloria zou heten, de derde naam in haar leven, maar de eerste die ze zelf koos.

Het leven van Gloria is een aaneenschakeling van 'toevallige' voorvallen en mensen die haar steeds weer verder leiden. Dat leidde tot bijzondere, mooie en ook niet altijd even aangename dingen. Gloria studeerde voor röntgenlaborant, maar in de praktijk bleek dat er maar weinig tijd voor patiënten was, terwijl deze juist behoefte hadden aan contact en een gesprek. Dat sprak haar helemaal niet aan en ze koos ervoor iets met kinderen te gaan doen. Na een moeilijke periode, die ze omschrijft als 'problemen met het leven op aarde', ging ze weer werken. Dat deed ze onder andere op de Michaelshoeve in Brummen, waar de antroposofie haar een andere kijk op het leven meegaf die meer bij haar paste, en als au-pair in Zwitserland.

Een kennis raadde haar aan om een boek over Moeder Theresa te lezen. Nadat ze dat had gedaan, besloot Gloria op haar vijfentwintigste naar India (Calcutta) af te reizen naar de zusters van Moeder Theresa: de Missionarissen van Naastenliefde. Ze werkte daar voornamelijk met kleine kinderen in een kinderziekenhuis en een weeshuis. "Eigenlijk zou iedereen eens naar een ontwikkelingsland moeten gaan, vind ik." Ze besloot na een halfjaar toe te treden tot de religieuze orde. Na haar tijd als postulant mocht ze een gewenste naam opgeven en omdat haar ouders waren getrouwd in Lourdes, koos ze voor Bernadette. Maar helaas voor haar kreeg ze een andere naam, waar ze maar weinig verbinding mee voelde: Lisbeth Ann. Deze naam droeg ze tijdens haar noviciaat en na een jaar legde ze de gelofte af bij Moeder Theresa zelf. Het leven daar stond volledig in het teken van anderen en naastenliefde. "Het was er heel streng, je had niets zelf in te brengen. Moeder Theresa was een vrouw die zichzelf helemaal wegcijferde en van ons werd dat ook verwacht. Er werd zelfs bepaald hoeveel eten we minimaal tot ons moesten nemen. Je was nooit alleen, ook op straat moesten we altijd met z'n tweeën zijn."

Na een jaar of vier werd Gloria uitgezonden naar Nederland om nog een jaar in een klooster in Rotterdam door te brengen. Ze had niet verwacht nog naar Nederland terug te keren, want 'je gaat voor het leven'. Toen ze besloot het kloosterleven te verlaten, belde ze degene die haar aanraadde het boek over Moeder Theresa te lezen. Hij haalde haar op en nam haar mee naar zijn gemeenschap, waarvan Gloria later ontdekte dat het een sekte was. Na zeven jaar stapte ze eruit. In een krant stond een telefoonnummer voor informatie over Franciscus van Assisi. Ze belde en kreeg een broeder aan de lijn. Hij voelde aan dat Gloria meer nodig had dan alleen informatie en via hem kwam ze opnieuw in een klooster terecht, nu in Brunssum in Limburg. Daar woonden vier nonnen in een gewoon huis en ze werd aangenomen als interieurverzorgster. Het werk stelde niet zoveel voor, maar het gaf haar de gelegenheid om bij te komen van de bevlogen jaren die achter haar lagen. Na een jaar besloot ze dat het tijd werd om op zichzelf te gaan wonen. Met haar koksdiploma op zak (behaald tijdens de periode in de sekte), probeerde ze werk te zoeken bij verzorgingstehuizen, maar dat ging niet vanzelf. Vanuit het zuiden zocht ze steeds noordelijker, om uiteindelijk in Zutphen uit te komen en bij natuurvoedingswinkel De Koehoorn te gaan werken.

Dat is alweer meer dan twintig jaar geleden. In de jaren die volgden heeft ze vele cursussen gevolgd en levenswijzen ontdekt. Ze startte een massagepraktijk, omdat aanraken voor haar heel belangrijk is, en verdiepte zich in het sjamanisme. Vanuit haar rustige, met warme kleuren en natuurlijke materialen ingerichte huis geniet ze van haar uitzicht op De Vijver. Boven is haar praktijkruimte die eveneens rust uitstraalt. Gloria ervaart steeds meer vrijheid in haar leven, vooral door de recentelijke ontdekking van Access Consciousness waar ze nu ook mee werkt. Dit gaat uit van mogelijkheden van ons bewustzijn. Met een aantal tools en technieken helpt het mensen hun leven enorm te verbeteren en te verrijken. De innerlijke en uiterlijke vrijheid die dit haar oplevert en die ze graag wil doorgeven aan anderen tijdens behandelingen, staat lijnrecht tegenover de restricties waar ze zich als jonge non aan moest houden.

"Ik zeg vaak dat ik vijf levens in één leven heb geleefd, maar eigenlijk ben ik de tel kwijt. Ik leef meer en meer in het nu. Eerst was het vooral zoeken buiten mij, maar op een gegeven moment kwam ik steeds dichter bij mezelf. In mijn lichaam te blijven heb ik altijd moeilijk gevonden, maar nu niet meer. Ik sta zoveel positiever in het leven. Het hele leven is voor mij groei en ontwikkeling naar wie je in wezen bent. We zijn echt de creators van ons leven. Ik heb mijn verleden gecreëerd en ben open naar de toekomst. Wat is er nog meer mogelijk? Wat kan mijn bijdrage zijn aan de mensheid en deze mooie wereld? De naam Gloria past daar mooi bij. Als ik mensen erover vertel, krijgen ze een lach op hun gezicht. En ik ook."