Column gedichten Mas Papo - Inzenders

Inzenders

Een paar weken nadat ik benoemd was tot stadsdichter ben ik begonnen met deze rubriek. Veel dichters gaven gehoor aan mijn oproep en stuurden gedichten op, zodat ik om de week een gedicht van een Zutphense dichter kon plaatsen. Van hele trouwe kreeg ik meerdere gedichten. Niet alle inzendingen zijn geplaatst. Soms waren de gedichten te lang, soms werd enkel om commentaar gevraagd. Sommige dichters kwamen meer dan een keer aan de beurt omdat ze hun gedicht schreven op een actuele gebeurtenis. Veel gedichten gingen over de IJssel, onderwerpen die regelmatig werden beschreven waren het Witte Lint en Buddy to Buddy.

Dus bedankt iedereen voor jullie mooie, ontroerende, persoonlijke, geëngageerde inzendingen. Jullie krijgen nog een uitnodiging voor een gezamenlijk optreden. Van alle dichters de mooiste zin.

De mooiste zinnen

Ik loop hier in mijn eigen stad.
Een man uit Zutphen.
Een mild verlangen naar een voorbije tijd.
Weer zijn zoals voorheen.
Als zomerboter smolt augustus heen.
Welk woord klinkt luider dan rood?
Dit zand draagt zij in korrels naar de zee.
Ik duik erin, los op.
Vandaag is nu altijd vandaag.
Monotone mannenstem.
Wat moet ik toch, met jou.
Ik weet, ik was de makkelijkste niet.
Diep in de hoeven zinkt mij nu en dan de moed.
Wat trekt er aan de rafels van mijn ziel.
De hef daalt neer en sluit de grauwe lijnen.
Geen fundering voor een toekomst.
Haar ogen wat angstig, omdat ze 't niet ziet.
De tol is een lach of een vriendelijk woord.
Een lichtspoor dat je volgt de heuvel op.
De ontmoeting met een jongen.
Zo onheilspellend werkt de gedachte.
Wat wil ik toch van u, wat is mijn diepst verlangen?
In de lente laten zij hun glimlach glijden.
Geluiden zoeken vriendschap in de muren.
Waar we paren gaat een stam teloor.
Zo stuur je het komen en gaan van het bestaan.
Doorweekte taal valt nooit meer droog.
Dichters met wonderlijke namen.

Mas Papo