Dorine Stoffels (derde van links) met haar collega's in de keuken: ‘Een maaltijd klaarmaken duurt twee keer zo lang.' Foto: Alize Hillebrink
Dorine Stoffels (derde van links) met haar collega's in de keuken: ‘Een maaltijd klaarmaken duurt twee keer zo lang.' Foto: Alize Hillebrink

Zutphense Leeuw januari 2019 - Dorine Stoffels: ‘Het valt niet mee als je alles met één hand moet doen’

Algemeen De Zutphense Leeuw

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Dorine Stoffels.

Het gaat om de gezelligheid. Maar de achterliggende motivatie van Dorine Stoffels (68) is samen koken met mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH). 'Werken met deze mensen is heel speciaal.'

Het begon allemaal met het Siza, een organisatie die ondersteuning biedt aan mensen met een beperking. In de keuken van 't Warnshuus kookten ze samen met mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Op een gegeven moment besloten ze ook mensen uit de wijk te betrekken. Toen ben ik er een keer te gaan eten, omdat ik dan niet zelf hoefde te koken. Daarna vroegen ze me of ik wilde komen helpen en ik zei ja. Ik ben van beroep activiteitenbegeleider geweest dus het werken met mensen met een beperking ligt mij goed. 
Siza is er mee gestopt omdat het te duur werd. Ik besloot toen om het over te nemen. Dat is nu vijf jaar geleden. Inmiddels zijn we enorm uitgebreid. Ons eetcafé is zo drukbezocht, dat we ruimte tekort hebben. 
We vinden het altijd leuk om iets te koken wat mensen niet goed kennen, zoals pastinaak of zoete bataat. De menu's bedenken we met elkaar. Ik schrijf de recepten en maak de berekeningen. Het moet eenvoudig blijven, want het moet wel uitkunnen. 
Iedereen is welkom. Ook mensen die eenzaam zijn of veel alleen zijn proberen we te bereiken. In de hoop dat die ook komen, maar de drempel juist voor die groep is erg hoog. De gasten hier komen uit heel Zutphen. De laatste keer hadden we 33 eters, dat is eigenlijk teveel. Qua capaciteit past dat niet meer in de ruimte. Vannacht lag ik wakker en moest ik er aan denken: stel dat er 36 mensen komen. Dat gaat gewoon niet passen. En we willen niemand weigeren. We willen vaker gaan koken, maar daar hebben we extra mankracht bij nodig en daar ontbreekt het momenteel aan. 
Op de kookdagen begin ik al vroeg met boodschappen doen. Vanaf twee uur 's middags beginnen we met koken. We zijn meestal met zo'n zes à zeven koks, waarvan vier mensen met NAH. Juist het koken voor deze mensen is speciaal. Het valt niet mee als je ineens alles met je linkerhand moet doen. Je ziet wat het betekent als ze ergens succes in hebben. De één kan beter uit zijn woorden komen dan een ander. Soms gaat praten helemaal niet meer. Frustrerend is dat voor zo iemand hoor! Een tablet met pictogrammen gebruiken we om te communiceren. We nemen alle tijd en rust. Een maaltijd klaarmaken duurt twee keer zo lang. Er zijn veel dingen die ze niet meer kunnen, maar ook veel nog wel. Als je het samen doet, gaat het goed. Het samenwerken omdat je elkaar net even een handje helpt. 
Ik houd van lekker eten en met mensen omgaan. Ik ben een lekkerbek. Mijn moeder kon ook goed koken. Koken en eten met elkaar is altijd gezellig.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant